Mentoring pomoże ci w karierze

– Men­to­ring to ide­al­ny spo­sób na pro­mo­cję ró­żno­rod­no­ści w fir­mie oraz na prak­tycz­ne wspar­cie ka­rie­ry osób po­cho­dzą­cych z ró­żnych śro­do­wisk – twier­dzi prof. Da­vid Clut­ter­buck, świa­to­wy gu­ru co­achin­gu i men­to­rin­gu. Jak pod­kre­śla, w re­la­cji mi­strza i ucznia uczą się obie stro­ny – uczeń ko­rzy­sta z za­wo­do­wej wie­dzy i ży­cio­we­go do­świad­cze­nia men­to­ra, a ten dzię­ki młod­sze­mu za­zwy­czaj ucznio­wi (al­bo uczen­ni­cy) ma lep­szy wgląd w no­we, ryn­ko­we tren­dy i bez­po­śred­ni kon­takt z mło­dym po­ko­le­niem. Zda­niem Clut­ter­buc­ka ta­ki kon­takt da­je czę­sto wię­cej niż ob­szer­ne ra­por­ty z ba­dań ryn­ko­wych. Dla wie­lu osób, któ­re do­szły do pew­ne­go eta­pu w ka­rie­rze, men­to­ring mo­że być cie­ka­wym oso­bi­stym wy­zwa­niem. Wie­lu men­to­rów na ko­niec pro­gra­mu przy­zna­je, że sa­mi bar­dzo wie­le sko­rzy­sta­li na tej współ­pra­cy

Nie bez zna­cze­nia jest też koszt –dla fir­my men­to­ring jest znacz­nie tań­szy niż do­bre pro­gra­my szko­le­nio­we, a mo­że przy­nieść rów­nie do­bre efek­ty. Po­za tym po­zwa­la wy­ko­rzy­stać prak­tycz­ną wie­dzę do­świad­czo­nych me­ne­dże­rów i spe­cja­li­stów.

– Men­to­ring da­je szan­sę, by ob­ser­wo­wać lu­dzi, któ­rzy mo­gą być wzo­rem w ka­rie­rze. Stąd też je­go ro­la w roz­wo­ju ta­len­tów – pod­kre­śla Agniesz­ka Bi­liń­ska, sze­fo­wa pol­skie­go od­dzia­łu Vi­tal Vo­ices Glo­bal Part­ner­ship, ame­ry­kań­skiej or­ga­ni­za­cji non pro­fit, któ­ra wspie­ra ko­bie­ty li­der­ki na świe­cie. Jed­ną z form te­go wspar­cia jest pro­gram ko­bie­ce­go men­to­rin­gu, któ­ry od ze­szłe­go ro­ku or­ga­ni­zo­wa­ny jest ta­kże w Pol­sce.

Przed ty­go­dniem wy­star­to­wa­ła je­go dru­ga edy­cja z udzia­łem 17 men­to­rek i 17 uczest­ni­czek. W trak­cie dwu­ty­go­dnio­we­go pro­gra­mu za­pla­no­wa­no m.in. szko­le­nia z przy­wódz­twa i au­to­pre­zen­ta­cji, se­sje co­achin­gu i, co naj­wa­żniej­sze, czte­ry dni udzia­łu w re­al­nych za­wo­do­wych za­ję­ciacj men­tor­ki, czy­li tzw. job sha­do­win­gu („by­cia cie­niem" men­tor­ki).

Chęt­nych do współ­pra­cy z men­tor­ka­mi, wśród któ­rych są: Ol­ga Gry­gier, pre­zes PwC w Pol­sce, Ali­cja Kor­na­sie­wicz, sze­fo­wa ra­dy nad­zor­czej Pe­kao SA, An­na Rul­kie­wicz, pre­zes Lux Med, i by­ła pierw­sza da­ma Jo­lan­ta Kwa­śniew­ska, by­ło du­żo wię­cej niż miejsc w pro­gra­mie, bo po­nad 70. Agniesz­ka Bi­liń­ska przy­zna­je, że do­pa­so­wa­nie ter­mi­nu pro­gra­mu do  gra­fi­ków men­to­rek nie by­ło ła­twym za­da­niem. Brak cza­su do­brych, ce­nio­nych me­ne­dże­rów to jed­no z wy­zwań ta­kże w fir­mo­wych pro­gra­mach men­to­rin­gu. In­ne to nie­do­pa­so­wa­nie oso­bo­wo­ści mi­strza i ucznia oraz sła­be przy­go­to­wa­nie men­to­rów. – Pra­wie ka­żdy mo­że być men­to­rem, ale wy­ma­ga to tro­chę na­uki – pod­kre­śla Agniesz­ka Bi­liń­ska.

Masz pytanie, wyślij e-mail do redaktora sekcji „Kariera i biznes" Anity Błaszczak a.blaszczak@rp.pl