Inwalidom wojennym i wojskowym oraz członkom rodzin przysługują renta inwalidzka, rodzinna i dodatki do nich, zasiłek pogrzebowy oraz świadczenia w naturze (np. protezowanie). Wynikają one z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=73107C5EC4AB228571640F4C369F3165?id=164039]ustawy z 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych i ich rodzin[/link]. Wysłani na roboty dostają świadczenie z ustawy z 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR.
W ubiegłym roku jednym z warunków ich uzyskania był pobyt lub zamieszkiwanie na terenie Polski. W rezultacie osoby przebywające poza krajem nie otrzymywały tych świadczeń, co pozostawało w sprzeczności z zasadą swobodnego przemieszczania się obywateli unijnych państw (zwrócił na to uwagę Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 22 maja 2008 r., sygn. C-499/06 Nerkowska). Warunek ten zniosła od tego roku [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=335526]ustawa z 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych i ich rodzin oraz ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR (DzU nr 219, poz. 1709)[/link].
Osoby, którym odmówiono lub wstrzymano świadczenia, mogą w ciągu trzech lat złożyć wniosek o wznowienie postępowania. Wypłatę dostaną od miesiąca złożenia wniosku o ustalenie prawa do świadczeń lub od wstrzymania wypłaty – ale nie wcześniej niż od 1 maja 2004 r.
