Turcja: walka o spadek po Ataturku

Na dalszy plan zeszły inne problemy, takie jak próba zakończenia zbrojnego konfliktu z kurdyjską mniejszością (zamieszkującą wschodnią część kraju) czy pogarszająca się sytuacja gospodarcza. Kurdowie jednak nie pozwolili o sobie zapomnieć, po raz pierwszy wystawiając w wyborach partię polityczną. Dzięki 42-letniemu prawnikowi Selahattinowi Demirtasowi Ludowa Partia Demokratyczna przestała być ugrupowaniem z etnicznego getta, przyciągając do siebie przede wszystkim młodych Turków. Przebojem weszła do czwórki partii, które przekroczą 10-procentowy próg wyborczy i wejdą do parlamentu.

Nagle okazało się, że właśnie głosów zdobytych przez Demirtasa może zabraknąć partii Erdogana: nie tylko do konstytucyjnej większości w Medżlisie, ale nawet do większości pozwalającej na samodzielne rządzenie. AKP pozostaje co prawda największym i najpopularniejszym ugrupowaniem, ale przedwyborcze sondaże nie dawały jej więcej niż 45–50 proc. miejsc w parlamencie.

W rejonach zamieszkanych przez Kurdów szybko wzrosło napięcie, doszło nawet do zamachu bombowego na wiecu przedwyborczym. W niedzielę członków komisji wyborczych do punktów głosowania rozwoziły wojskowe helikoptery. Na drogach obawiano się zasadzek ciągle działającej partyzantki Kurdyjskiej Partii Pracujących.