Rusłan Szoszyn: Atak na Iran. Chwilowe korzyści i strategiczna porażka Władimira Putina

I już to robi. Nie jest też przypadkiem to, że w środę do Pjongjangu (już po raz drugi w tym miesiącu) Putin wysłał sekretarza Rady Bezpieczeństwa Siergieja Szojgu, a Kim Jong Un nagle oznajmił, że wysyła do Rosji 1000 saperów i 5000 żołnierzy. Z oficjalnych komunikatów wynika, że mają odbudowywać infrastrukturę w obwodzie kurskim. Ale w Kijowie już od dawna nikt nie ufa rosyjskim oficjalnym komunikatom. Prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski ostrzegał ostatnio swoich urzędników i wojskowych, że Rosjanie planują zmasowane ataki wymierzone w ukraińską infrastrukturę energetyczną i sugerował, że zagrożone mogą być również elektrownie atomowe.

Wojna na Bliskim Wschodzie stwarza duże ryzyka dla Rosji

Wojna Izraela z Iranem niesie też dla Rosji poważne ryzyka. Nie chodzi już o dostawy irańskich dronów Shahed, które pomagały Rosji na początku wojny z Ukrainą i które już nauczyła się produkować na dużą skalę pod własną nazwą „Gerań”. Chodzi o możliwość upadku ważnego, sprzyjającego Kremlowi reżimu na Bliskim Wschodzie. Po klęsce rosyjskiej polityki w Syrii Putin jedynie mógłby zaoferować władzom w Teheranie ewakuację do Rosji. Nic poza tym, biorąc pod uwagę to, jakie siły i środki Moskwy pochłania wojna w Ukrainie. Zwłaszcza że tym razem po drugiej stronie konfliktu nie są bojówki terrorystyczne czy zbrojni powstańcy, których mogłoby zbombardować rosyjskie lotnictwo.

Kreml nie może zaryzykować pogorszenia relacji z Izraelem, który nie dołączył do antyrosyjskich sankcji. Od początku konfliktu Beniamin Netanjahu bardzo ostrożnie zachowuje się wobec konfliktu w Ukrainie, a w lutym – wraz z USA – Izrael zagłosował w ONZ przeciwko ukraińskiej rezolucji potępiającej Moskwę w trzecią rocznicę agresji. Władze izraelskie popierają też rozpoczęty przez Trumpa dialog z Putinem. To wszystko sprawia, że rosyjski dyktator będzie jedynie biernym obserwatorem wojny na Bliskim Wschodzie i – możliwe – upadku swojego sojusznika. Podobnie jak biernie obserwował wojnę Armenii (która jest członkiem prorosyjskiej Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym) z ważnym dla Kremla Azerbejdżanem (i wspierającą władze w Baku Turcją). Tam też Putin musiał wybrać interesy geopolityczne, co kosztowało Rosję utratę sojusznika – Armenia zawiesiła swoje członkostwo w OUBZ i postawiła na zacieśnienie współpracy z UE i USA.

Czytaj więcej

Konflikty zbrojne

Rusłan Szoszyn: Wojna Izraela z Iranem może wstrząsnąć Kaukazem i Azją Centralną

Konflikt nie toczy się wyłącznie o przyszłość Bliskiego Wschodu. Po ataku Izraela na Iran wstrzym...

Upadek reżimu ajatollahów przyniósłby Putinowi też inne kłopoty. Rosja zostałaby w ten sposób odcięta od Oceanu Indyjskiego, ale nieznane są też skutki (chociażby z powodu utraty ważnego szlaku handlowego) ewentualnego chaosu w Iranie dla państw Azji Centralnej, które Kreml traktuje jako własne „podbrzusze”.