Viktor Orban. Znów gra na siebie wbrew Brukseli

„Plotki o pańskiej wizycie w Moskwie nie mogą być prawdziwe. Czy jednak mogą?” – zapytał Orbana wieczorem 4 czerwca na Twitterze Donald Tusk. Również wówczas szef Rady Europejskiej Charles Michel przypominał, że Orban jako premier kraju sprawującego prezydencję nie reprezentuje całej UE i nie ma mandatu do jakichkolwiek negocjacji z Rosją ws. agresji na Ukrainę.

Wściekłość w całej UE

W piątkowy poranek kolejni przywódcy i szefowie MSZ państw UE wyrażali w mediach zaskoczenie i dezaprobatę. Europejska służba zagraniczna podkreśliła w oświadczeniu, że aktualna pozycja Brukseli ws. wojny wyklucza kontakty między UE a Putinem, który – jak przypomniano – jest ścigany przez Międzynarodowy Trybunał Karny.

Czytaj więcej

Polityka

Putin i Orbán zapewniają o chęci współpracy. „Dobrze się znają i ufają sobie”

Odstąpienie przez Ukrainę na rzecz Rosji zajętych terytoriów, ograniczenie liczebności ukraińskiej armii i wygaszenie planów przystąpienia do NATO – do takiego planu pokojowego prezydent Rosji Władimir Putin przekonywał premiera Węgier Viktora Orbána.

– Wizyta premiera Viktora Orbana w Moskwie odbywa się wyłącznie w ramach dwustronnych stosunków Węgier i Rosji – oświadczył szef unijnej dyplomacji Josep Borrell.

To pokazuje skalę zaskoczenia i wściekłości, zarówno samej UE, jak i państw członkowskich, na niespodziewaną moskiewską podróż Orbana. Ale z punktu widzenia polityki Węgier pod jego przywództwem nie jest ani zaskoczeniem, ani nie jest nielogiczna. Wręcz przeciwnie.

Węgierski gołąbek pokoju

Węgierski premier w radiu Kossuth częściowo sam odpowiedział – choć nie wprost – na pytanie, po co jedzie do Moskwy: „Chcemy być dobrym narzędziem w rękach ludzi, którzy chcą pokoju. Wprowadzić strony na długą drogę, która może zakończyć się zawieszeniem broni i negocjacjami pokojowymi”.

Czytaj więcej

Polityka

Kaczyński komentuje wizytę Orbána w Moskwie. "Pozostaje naszym sojusznikiem"

Prezes PiS Jarosław Kaczyński odniósł się do wizyty premiera Węgier Viktora Orbána w Rosji. W piątek węgierski premier, który niedawno był w Kijowie, spotkał się na Kremlu z Władimirem Putinem.

A więc – pośrednik. Człowiek, z którym rozmawia Moskwa – bo chce, i Bruksela – bo musi, skoro to z nim rozmawia Moskwa. Jeśli kiedyś przyjdzie rzeczywiście do kolejnych rund negocjacji między Rosją a Ukrainą, człowiek, który będzie postrzegany jako ten, który potrafi przemówić drugiej stronie do rozumu, może się przydać.

A że zraził do siebie całą UE? Po pierwsze to nie pierwszy ani nie ostatni raz. Węgry są objęte procedurą z art. 7 TUE, płacą ogromne kary za nieprzestrzeganie wyroków TSUE, są jedynym krajem UE twardo sprzeciwiającym się uczestnictwu w pomocy Ukrainie, a przekonanie Orbana do decyzji niekorzystnych dla Rosji graniczy w Brukseli z cudem.

Dlatego jego wizyta w Kijowie była pozytywnym zaskoczeniem. Dziś wrócił stary, dobry Orban. Wie, że przez najbliższe pół roku, akurat gdy jego kraj sprawuje prezydencję, nie ma co próbować przepychać ważnych zmian legislacyjnych, bo dopiero w grudniu ukonstytuuje się nowa Komisja Europejska, w której zresztą musi obsadzić swojego komisarza. Ale to tyle, nie jest w rządzącej Unią koalicji, a wręcz przeciwnie; montuje nową skrajnie prawicową frakcję z takimi partiami jak austriacka Partia Wolności (FPÖ) Herberta Kickla, Akcja Niezadowolonych Obywateli (ANO) byłego czeskiego premiera Andreja Babiša, słowacka SMER premiera Roberta Ficy, być może dołączy też włoska Liga Matteo Salviniego.

Jest więc w permanentnej kontrze do aktualnych unijnych władz, którym, na ironię, będzie przez najbliższe pół roku formalnie organizował pracę. I kiedy przygotował z Putinem termin wizyty? Dokładnie w chwili, gdy władza Komisji Europejskiej – unijnego rządu – jest najsłabsza.

Czytaj więcej

Dyplomacja

Viktor Orbán w Moskwie. Donald Tusk pyta czyim narzędziem są Węgry

Premier Węgier, sprawujących obecnie prezydencję w Unii Europejskiej, Viktor Orbán, 5 lipca przyleciał do Moskwy, gdzie spotkał się z Władimirem Putinem. Szef unijnej dyplomacji, Josep Borrell podkreślił, że Rada Europejska nie udzieliła mandatu Orbánowi i że premier Węgier udał się do Rosji z własnej inicjatywy.

Ponieważ Ursula von der Leyen akurat będzie kandydatką na drugą kadencję przewodniczącej KE – Parlament Europejski ma głosować nad jej kandydaturą na najbliższej sesji w Strasbourgu między 16 a 18 lipca – zostanie zachowana ciągłość władzy. Ale i tak najbliższe parę miesięcy aktualna i zapewne przyszła szefowa KE będzie miała głowę zajętą kompletowaniem składu swojego gabinetu.

I to właśnie w tę lukę we władzy unijnej egzekutywy wskoczył – oczywiście nieformalnie – Orban. Pokazując, że zrobi, co zechce.

Pokazówka dla Pekinu, dla Trumpa i dla Węgrów

Tylko dla kogo ta „pokazówka”? W Unii nikt poza najbardziej nacjonalistycznymi i prorosyjskimi politykami oraz elektoratem nie uwierzy przecież w idealistyczne pokojowe przesłanie węgierskiego premiera, tym bardziej, że jego słowa o tym, że pokoju nie osiągnie się „z wygodnego krzesła w Brukseli” zostaną odebrane jako próba podkopania jednolitej pozycji UE ws. rosyjskiej wojny z Ukrainą.

Nikt w UE – przynajmniej oficjalnie – również nie podziela stanowiska wyrażanego przez węgierskich dyplomatów, którego kluczowym elementem jest to, że „obie strony” – co na Ukraińców działa jak płachta na byka, bo nie wskazuje winnego wojny i tworzy fałszywą równowagę między agresorem a ofiarą agresji – muszą usiąść do negocjacji, by zakończyć konflikt.

Taka wizja spodoba się za to z pewnością w kręgach doradców ds. polityki zagranicznej Donalda Trumpa, z którym węgierski premier relacje cierpliwie pielęgnuje. Nieprzypadkowo hasło węgierskiej prezydencji – Uczyńmy Europę Znów Wielką (ang. Make Europe Great Again - red.) – nawiązuje wprost do hasła kampanii Trumpa.

Czytaj więcej

Komentarze

Niebezpieczna misja Viktora Orbána

Viktor Orbán spotyka się z Władimirem Putinem. To nie tylko prowokacja, ale też sygnał ośmielający tych, którzy chcą wycofania bezwarunkowego poparcia dla Ukrainy.

Węgrzy zresztą – cytowani przez Euronews – nie ukrywają, że choć współczują Ukrainie, nie zamierzają jej nadal wspomagać militarnie, bo ich zadaniem jest „zapewnić bezpieczeństwo Węgier i żadnego innego kraju”.

I wiedzą, że w kraju ten przekaz znajdzie aplauz. Bo akcja Orbana jest na użytek wewnętrzny. W zdominowanej przez sprzyjające sobie media węgierskiej przestrzeni informacyjnej premier może się przedstawiać jako przyjmowany przez obie strony konfliktu mąż stanu, niestrudzenie, wbrew wojowniczej Unii, działający na rzecz pokoju. I dokładnie tak będzie odebrany – jako rozsądny, szukający pokoju i kompromisu.

Ale jest też jeszcze inna grupa krajów, która uważnie wysłucha tego, co Orban i Putin powiedzą w Moskwie. Te bardziej odległe od UE, patrzące – czemu trudno się dziwić, w drugą stronę działa to identycznie – z obojętnym dystansem na europejskie problemy. Czyli globalne Południe i niektóre kraje BRICS. Zwłaszcza jeden, przyjazny Węgrom.

Podczas ostatniej wizyty w Pekinie w październiku 2023 roku na Forum Pasa i Szlaku – chińskiej globalnej inicjatywy gospodarczej – Viktor Orban podkreślił, że „Węgry pozostaną zaufanym przyjacielem i partnerem Chin w Unii Europejskiej”. Tę przyjaźń mierzy się oczywiście w liczbie chińskich inwestycji na Węgrzech i w węgierskim eksporcie do Chin i jeśli spojrzeć na liczby, jest to przyjaźń kwitnąca. Zresztą, węgierski premier był jedynym gościem z UE na wspomnianym forum, a Pekin doskonale wie, że o wiernych przyjaciół warto dbać. Zwłaszcza takich, których gospodarka – w tym wspomniane chińskie inwestycje – zasilana jest energią ze źródeł rosyjskich, bo Orban przez 14 lat u władzy niewiele zrobił, by uniezależnić się energetycznie od Moskwy.