- Bronią, dachem nad głową, czym się da trzeba pomagać Ukraińcom. Oni rzeczywiście mają szansę!- tymi słowami Stanisława Cioska zakończył swój ostatni wywiad, goszcząc 4 października w telewizji News 24. Do końca wypowiadał się jako ekspert od spraw polityki międzynarodowej i wschodniej. Był pod wrażeniem pomocy, jaką Polacy udzielają Ukrainie i opowiadał się za bezwzględnym osądzeniem Władimira Putina. Wcześniej opowiadał się przeciwko izolowaniu Rosji. - Jestem przeciwnikiem myśli, która izoluje Rosję w Europie. Pierwsze co dzisiaj robi prezydent Rosji to nie jest czytanie doniesień co się w Polsce dzieje, tylko czyta indeks cen ropy naftowej. Powinniśmy wyciągać rękę do Wschodu, tym bardziej, że jesteśmy w zjednoczonej Europie- mówił podczas wywiadu z „Rzeczpospolitą” w 2016 roku.
Czytaj więcej
W wieku 83 lat zmarł Stanisław Ciosek, były ambasador Polski w ZSRR i Rosji, uczestnik obrad Okrą...
Był absolwentem ekonomii w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie. Od 1959 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od grudnia 1971 do lutego 1980 był zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR. Od czerwca 1975 do listopada 1980 był I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Jeleniej Górze. Od lutego 1980 do lipca 1981 był członkiem KC PZPR. W latach 1972–1985 sprawował mandat poselski na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji.
Wraz z Jerzym Urbanem i generałem Władysławem Pożogą przygotował poufne raporty, w których przedstawiał krytycznie sytuację polityczną w kraju, proponując gruntowną reformę systemu socjalistycznego. Wtedy też uczestniczył w pierwszych tajnych rozmowach z przedstawicielami Kościoła i opozycji komunistycznej. - Zdecydowanie ważniejszą rolę odegrały tu memoriały, które tzw. mała trójka, czyli Stanisław Ciosek, Władysław Pożoga i Jerzy Urban, przygotowywali dla Wojciecha Jaruzelskiego. W latach 1987-1988 wprost pisali, że system zaczyna się rozsypywać i proponowali różne wyjścia- mówił w TVN 24 historyk prof. Andrzej Paczkowski o tym, jak w Polsce upadał komunizm.
Stanisław Ciosek uczestniczył w rozmowach w Magdalence, a w 1989 roku brał udział w obradach Okrągłego Stołu, które przygotowywał. Od 1989 r. był ambasadorem PRL w ZSRR. Misję ambasadora RP w Federacji Rosyjskiej kontynuował po upadku ZSRR, aż do 1996 r.
