Kara umowna to instytucja prawa cywilnego określona w art. 483 § 1 kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, w celu zabezpieczenia swoich interesów, przedsiębiorcy mogą zastrzec w zawieranych przez siebie umowach, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania umowy nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna). W przypadku zaistnienia okoliczności powodujących obowiązek zapłaty kary umownej, przedsiębiorca zobligowany do jej zapłaty poniesie wydatek, który w tym przypadku będzie co do zasady związany z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Nie oznacza to jednak, że wydatek ten będzie w każdym przypadku mógł stanowić koszt uzyskania przychodów.
Czytaj także: Kara umowna w koszty, gdy biznes wydaje się nieopłacalny
Co mówi przepis
Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów i zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT, za koszt uzyskania przychodów nie uważa się kar umownych i odszkodowań z tytułu:
- wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług;
