[b]Wynika tak z interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 27 lipca 2009 r. (IPPB4-415-359/09-4/PJ)[/b].
Podatniczka pytała, czy może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej. Dowoziła na zabiegi matkę pozostającą na jej utrzymaniu. Dowozy realizowała samochodem z tzw. kratką. Izba na takie odliczenie się nie zgodziła.
Przypomniała, że zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=2EA6FB3A069BBB1B4F9463C02B0C1C76?id=80474]ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych[/link] podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
[srodtytul]Nawet przy współwłasności[/srodtytul]
Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się te poniesione na używanie samochodu osobowego stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16. roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.