W świetle ustawy o o podatku od spadków i darowizn miejsce położenia spadku – na terytorium Polski bądź za granicą – nie jest czynnikiem wpływającym na formę i terminy przewidziane dla zadeklarowania nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych.
Oznacza to, że podatnicy, którzy w związku z nabyciem zagranicznego spadku będą podlegać opodatkowaniu w Polsce, co do zasady będą zobowiązani do złożenia zeznania podatkowego (druk SD-3) w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego. Ci zaś, którzy będą kwalifikować się do zwolnienia podatkowego przewidzianego dla najbliższej rodziny (art. 4a ustawy o psd), będą zobowiązani dokonać zgłoszenia spadku w nieprzekraczalnym terminie 6 miesięcy.
Co do zasady z chwilą przyjęcia
Dla realizacji powyższych obowiązków podatkowych, istotne znaczenie ma prawidłowe określenie momentu powstania obowiązku podatkowego, co w odniesieniu do spadków nabywanych stosownie do przepisów obowiązujących w kraju, gdzie spadek jest położony, nie jest zadaniem łatwym. Co do zasady, zgodnie z art. 6 ustawy o psd obowiązek podatkowy w przypadku dziedziczenia powstaje z chwilą przyjęcia spadku.
Jeżeli jednak nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą sporządzenia takiego pisma. W przypadku gdy takim pismem jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się tego orzeczenia (potwierdza to m.in. wyrok WSA w Gliwicach z 26 stycznia 2011 r., I SA/GL 491/10). Zasady te będą zatem mieć także zastosowanie do ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku nabycia spadku zagranicznego.
Specyficzne rozwiązania
Przepisy zagraniczne mogą jednak w znaczący sposób różnić się od polskich przepisów spadkowych, w tym przewidywać specyficzne rozwiązania prawne dotyczące formy i momentu nabycia spadku. Przykładowo: