Reklama

Czy skarbówka może „zapolować” na aresztowanego podatnika? Jest wyrok WSA

Żaden przepis nie przewiduje ustanowienia dla czasowo aresztowanego w postępowaniu podatkowym ani pełnomocnika na wniosek czy z urzędu, ani też kuratora lub pełnomocnika tymczasowego. To luka prawna i fiskus nie może tego wykorzystywać.

Publikacja: 25.11.2024 21:35

Czy skarbówka może „zapolować” na aresztowanego podatnika? Jest wyrok WSA

Foto: Adobe Stock

Trudno wyobrazić sobie gorszy moment na trafienie na celownik fiskusa niż ten, gdy podatnik siedzi w areszcie. Takie sytuacje się jednak zdarzają, a do tego w przepisach jest luka, której fiskus nie może jednak wykorzystywać. Potwierdza to wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) w Gliwicach.

Depozyt nieprawidłowy a PCC 

Sprawa podatnika miała związek z podejrzeniem o unikanie opodatkowania za 2020 r. A skarbówka trafiła na jego trop, gdy w ręce pracownika komendy miejskiej wpadło 1,5 mln zł. To odkrycie potwierdzone zostało protokołem komisyjnego zapakowania depozytu wartościowego z końca lipca 2020 r.

Czytaj więcej

PCC: fiskus zainkasuje 20 proc. od późno ujawnionej pożyczki

Podatnik stwierdził, że część tych środków, ok. 200 tys. zł, należy do teściów, z którymi mieszka razem z żoną. Miała to być pomoc w inwestycji. Fiskus przyjął te wyjaśnienia i wyłączył tę kwotę z postępowania o nieujawnione źródła. Ale wszczął inne, tj. w sprawie ustalenia podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC) od umowy depozytu nieprawidłowego.

Urzędnicy uznali, że podatnik faktycznie rozporządzał środkami pieniężnymi należącymi do teścia, co stanowiło realizację przesłanki umowy depozytu nieprawidłowego. Nie dali wiary zeznaniom teścia, że zięć nie miał wiedzy o przechowywanych pieniądzach. To dało asumpt do zastosowania sankcyjnej 20-proc. stawki PCC i zaowocowało 40 tys. zł daniny. 

Reklama
Reklama

Podatnik w areszcie – jakie ma prawa?

Podatnik bronił się, że nie mógł zapoznać się z materiałem dowodowym z uwagi na stan zdrowia oraz fakt przebywania w oddziale szpitala aresztu śledczego. Zaznaczył, że podane przez niego kwoty były przybliżone. Podkreślił, że od ponad dwóch lat przebywa w areszcie tymczasowym. Nie miał możliwości brania czynnego udziału w postępowaniu podatkowym, w tym zapoznawania się z materiałem dowodowym. Fiskus zaś nie przesyłał mu kserokopii ani nie kontaktował się z nim w tej sprawie w celu wyjaśnienia wątpliwości i uregulowania należności podatkowych.

Pozbawiony wolności podatnik tłumaczył, że bez pomocy pełnomocnika trudno mu się wypowiedzieć w sprawie podatkowej, bo nie jest w stanie ocenić całej sytuacji. 

Czytaj więcej

Skarbówka sięga po kodeks, by polować na czarownice

Fiskus uważał, że w sprawie depozytu wszystko jest jasne i dowiedzione. Nie miał sobie też nic do zarzucenia, jeśli chodzi o samo postępowanie. Podkreślił, że umożliwił podatnikowi zapoznanie się ze zgromadzonym materiałem dowodowym oraz wyznaczył mu siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w tej sprawie. Podatnik z tego prawa nie skorzystał, ale zdaniem urzędników zasłanianie się w tym względzie pobytem w areszcie nie ma znaczenia.

Przebywanie w zakładzie karnym w ocenie fiskusa nie pozbawiało bowiem podatnika możliwości zapoznania się z materiałem dowodowym. A jeśli chodzi o ustanowienie pełnomocnika, o co wnioskował aresztant, to wyjaśniono, że przepisy ordynacji podatkowej nie przewidują możliwości ustanowienia dla strony postępowania pełnomocnika z urzędu.

Postępowanie podatkowe a prawa podatnika

Zupełnie inaczej postępowanie w sprawie pechowego podatnika ocenił jednak gliwicki WSA. I to nie tylko jeśli chodzi o samo meritum, czyli depozyt. Sąd suchej nitki nie zostawił jednak przede wszystkim na sposobie procedowania w spornej sprawie. 

Reklama
Reklama

Zauważył, że chodzi o sytuację wyjątkową, gdzie postępowanie zostało wszczęte w dacie, w której podatnik przebywał już w areszcie śledczym jako osoba tymczasowo aresztowana. A ta ma możliwość kontaktu jedynie z obrońcą lub pełnomocnikiem.

WSA zauważył, że żaden przepis nie przewiduje możliwości ustanowienia dla osoby tymczasowo aresztowanej na jej wniosek zarówno pełnomocnika z urzędu, jak i kuratora czy pełnomocnika tymczasowego w postępowaniu podatkowym.

A luka prawna w tym zakresie, w ocenie sądu, w sytuacji takiej jak w przypadku skarżącego, jest nie do pogodzenia z konstytucyjnymi zasadami: demokratycznego państwa prawa, legalizmu, proporcjonalności, równości oraz dwuinstancyjności postępowania.

Postępowanie podatkowe a areszt tymczasowy

WSA nie znalazł usprawiedliwienia dla sytuacji, w której osoba tymczasowo aresztowana nie może w sposób rzeczywisty korzystać z prawa do czynnego udziału w postępowaniu podatkowym, które nie ma związku z postępowaniem karnym. Taki udział w sprawie podatkowej jest iluzoryczny. Podatnik nie ma bowiem dostępu do telefonu czy środków porozumiewania się na odległość, nie ma możliwości kontaktu z innymi osobami ani opuszczenia aresztu w celu przedłożenia dowodów w sprawie. I wreszcie nie ma możliwości ustanowienia pełnomocnika oraz jest osobą tymczasowo aresztowaną przez cały okres postępowania podatkowego.

Zdaniem WSA istniejąca luka prawna nakłada na fiskusa zwiększoną staranność w realizacji podstawowych zasad postępowania podatkowego, które wywodzą się z konstytucji. Organy podatkowe stają się bowiem gwarantem demokratycznego państwa prawa.

Czytaj więcej

WSA: postępowanie podatkowe może naruszać godność obywatela
Reklama
Reklama

Sąd nie miał wątpliwości, że w okolicznościach sprawy fiskus działał intencjonalnie. Wiedział, że skarżący jest osobą tymczasowo aresztowaną, którą był w dacie wszczęcia i w toku całego postępowania podatkowego, ma ograniczone ustawowo kontakty, nie ma możliwości ustanowienia pełnomocnika z wyboru. A wszczął postępowanie podatkowe, równocześnie włączając dowody, w celu wydania decyzji pod z góry założoną tezę.  Wyrok nie jest prawomocny.

Sygnatura akt: I SA/Gl 538/24

Depozyt nieprawidłowy
Co mówią przepisy podatkowe i cywilne?

Umowy depozytu nieprawidłowego to jedna z czynności, która podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych (PCC).
Przepisy podatkowe nie definiują tego pojęcia. Zgodnie zaś z art. 845 kodeksu cywilnego, jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.
W orzecznictwie podkreśla się, że umowa depozytu nieprawidłowego jest szczególnym typem zobowiązaniowej łączącej elementy przechowania i pożyczki. W odróżnieniu od umowy przechowania w umowie depozytu nieprawidłowego przechowawca może rozporządzać przedmiotami oddanymi na przechowanie. Uprawnienia do rozporządzania nie można domniemywać



Prawo w Polsce
Karol Nawrocki zawetował kolejną ustawę. „Kojce wielkości miejskich kawalerek”
Nieruchomości
Zapadł wyrok, który otwiera drogę do odszkodowań za stare słupy
Sądy i trybunały
Majątki sędziów nie będą już jawne? TK o sędziowskich oświadczeniach
Praca, Emerytury i renty
Aż cztery zmiany w grudniu 2025. Nowy harmonogram wypłat 800 plus
Materiał Promocyjny
Startupy poszukiwane — dołącz do Platform startowych w Polsce Wschodniej i zyskaj nowe możliwości!
Nieruchomości
Wspólnoty i spółdzielnie będą mogły zakazać Airbnb? Jest projekt ustawy
Materiał Promocyjny
Nowa era budownictwa: roboty w służbie ludzi i środowiska
Reklama
Reklama
REKLAMA: automatycznie wyświetlimy artykuł za 15 sekund.
Reklama
Reklama