Otrzymanie spadku, a także darowizny wiąże się zasadniczo z powinnością złożenia zeznania podatkowego. Jeśli umowę darowizny spisuje notariusz, on wyręczy nas w rozliczeniach z fiskusem.
Od 1 stycznia 2007 r. obowiązuje nowy wzór zeznania podatkowego - SC-3, ustalony w rozporządzeniu ministra finansów z 18 grudnia 2006 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie zeznań podatkowych składanych przez podatników podatku od spadków i darowizn ( DzU nr 246, poz. 1800), a także nowy wzór deklaracji na ten podatek składanej przez notariuszy jako płatników, ustalony w rozporządzeniu ministra finansów z 18 grudnia 2006 r. w sprawie pobierania przez płatników podatku od spadków i darowizn (DzU nr 243, poz. 1763).
Innowacje te są konsekwencją zmian w ustawie z 1983 r. o podatku od spadków i darowizn wprowadzonych przez nowelizację tej ustawy uchwaloną 16 listopada 2006 r. (DzU nr 222, poz. 1629).
Zeznanie podatkowe składają osoby, które nabyły własność rzeczy lub praw majątkowych, np. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, w drodze spadku, darowizny, zasiedzenia i nie korzystają ze zwolnień z podatku od spadków i darowizn, a wartość spadku czy darowizny przekracza tzw. kwoty wolne (9637 zł dla nabywców z I grupy podatkowej, 7276 zł dla II grupy podatkowej i 4902 zł - dla III grupy).
Tylko składający po 1 stycznia 2007 r. zeznanie obejmujące darowiznę otrzymaną przed tą datą muszą posłużyć się starym formularzem zeznania. Nadal jeśli kilka osób nabyło udziały w tej samej rzeczy czy prawie, mogą one złożyć jedno zeznanie podatkowe. Dotyczy to w praktyce z reguły spadkobierców.
