Osoba, która stała się użytkownikiem wieczystym działki, może sprzedać ją bez podatku po pięciu latach. Terminu tego nie wydłuża późniejsze przekształcenie użytkowania wieczystego we własność lub wybudowanie na gruncie domu.
Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 października 2007 r. (nr ILPB2/415-18/07-4/ES).
W uzasadnieniu napisano, że samo przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności na podstawie decyzji administracyjnej jest tylko zmianą formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Użytkowanie wieczyste jest to bowiem, specyficzne dla polskiego prawa cywilnego, prawo podmiotowe dotyczące nieruchomości gruntowej. Jest formą pośrednią między własnością a prawami rzeczowymi ograniczonymi, ale bardziej zbliżoną do własności. Użytkownik ma prawa podobne do właściciela, gdyż korzysta z gruntu z wyłączeniem innych osób i może prawem tym swobodnie rozporządzać – zbywać je lub obciążać.
Izba skarbowa zwróciła także uwagę, że ustawa o PIT nie zawiera definicji nieruchomości. Należy więc odnieść się do przepisów kodeksu cywilnego. Stanowi on, że budynek trwale związany z gruntem jest jego częścią składową i nie może być przedmiotem odrębnej własności. Dlatego sprzedaż nieruchomości obejmuje zbycie zarówno gruntu, jak i znajdującego się na nim domu.
Oznacza to, że w razie sprzedaży gruntu zabudowanego budynkiem mieszkalnym pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT (po którego upływie sprzedaż nie podlega opodatkowaniu), liczy się od daty nabycia gruntu.
Należy jedynie pamiętać, że termin ten biegnie od końca roku podatkowego, w którym podatnik stał się użytkownikiem wieczystym. Moment postawienia budynku, zakończenia budowy czy też zgłoszenia budynku do użytkowania zgodnie z prawem budowlanym jest bez znaczenia dla ustalenia, czy sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu.
