Zgodnie z przepisami za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Ich wysokość – z pewnymi wyjątkami – jest w myśl art. 26 ust. 7c ustalana na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.
Warunkiem odliczenia (art. 26 ust. 7d) jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek, orzeczenia o zakwalifikowaniu przez odpowiednie organy do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej (lub częściowej) niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo socjalną. Do odliczenia uprawnia też orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16. roku życia, wydane na podstawie odrębnych przepisów.
Podatnik w ramach ulgi rehabilitacyjnej może więc odliczyć wyłącznie wydatki na zakup sprzętu, urządzeń indywidualnego przeznaczenia, niezbędnego w rehabilitacji oraz ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Ale [b]tylko i wyłącznie tych o charakterze szczególnym (niestandardowym), koniecznych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiających jej wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wynika z niepełnosprawności. Taki sprzęt musi mieć właściwości leczniczo-rehabilitacyjne.[/b]
Pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności istnieć musi ścisły związek, zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu.
[b]Pościel rehabilitacyjna rzeczywiście poprawia ogólny stan zdrowia podatniczki, ale wyrób ten nie jest sprzętem, urządzeniem czy narzędziem technicznym niezbędnym w rehabilitacji bądź ułatwiającym wykonywanie czynności życiowych i nie ma cech indywidualnych[/b].
"Nie kwestionując walorów jakościowych przedmiotowej pościeli, należy stwierdzić, iż wyrób ten mieści się w kategorii dóbr powszechnego użytku, z których w zwykły sposób korzystać może ogół osób niezależnie od faktu ewentualnej niepełnosprawności" – czytamy w uzasadnieniu.