Przemiana Arethy Franklin nie była łatwym zadaniem – twierdził Jerry Wexler. – Ja nigdy bym jej nie dokonał. Brakowało mi wizji Clive'a Davisa. Tylko ktoś taki jak Clive, z nadzwyczajnym rozumieniem marketingu stojącego za muzyką, mógł wiedzieć, jak sprzedać Arethę na wielką skalę. Clive wiedział, że musi robić więcej, niż tylko wybierać jej producentów, kompozytorów i partnerów do duetów. Musiał zmienić ją w diwę.
– Nazywam ten proces diwafikacją Arethy – opowiadała Erma. – A odbyła się ona dzięki Clive'owi. On wiedział, że publiczność kocha diwy. Ludzie uwielbiają kobiety, które zdają się żyć lepszym życiem, noszą wspaniałe suknie i spotykają się z pięknymi mężczyznami. Mają osobowość większą nawet niż talent. Mogą przezwyciężyć wszystko dzięki swojej silnej woli. Lubimy je, bo choć wysuwają nierozsądne żądania i miewają rozmaite humory, gwarantują nam rozrywkę. Dzięki nim czujemy się lepiej, bo nic ich nie może pokonać. Taka właśnie jest Aretha.