Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.
Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Treści, którym możesz zaufać.
Reklama
Elektroniczny barok czyli Kwiaty Michała Jacaszka
Michał Jacaszek jest artystą, który tworzoną przez siebie muzykę opiera na przeciwnościach. Nie tylko ubiera dzieła z przeszłości w nowoczesne szaty, ale też prowadzi ze słuchaczem, jego przyzwyczajeniami i wrażliwością, oryginalną grę.
Nadając jego kompozycjom miano muzyki ilustracyjnej, można bowiem jednocześnie powiedzieć prawdę i skłamać. Elektronicznie generowane dźwięki na jego płytach służą nie tyle za tło wyśpiewywanych na nich słów, ile za ich partnera, a chwilami wręcz przeciwnika. Toczą walkę o ostateczną wymowę całej kompozycji: jej klimat, nastrój i sens.
Jacaszek pierwsze kroki stawiał w toruńskiej Studenckiej Rozgłośni Sfera, gdzie na przełomie XX i XXI wieku ilustrował swoimi kompozycjami recytacje wierszy zaprzyjaźnionych poetów. Kolejnymi krokami na tej drodze były nagrana w 2004 roku wspólnie z poetką i wokalistką Miłką Malzahn płyta „Mapa" i słuchowisko muzyczne „Lem Konzept" ilustrujące „Bajki Robotów" Stanisława Lema. Największe uznanie przyniosła mu wydana w 2008 roku płyta „Treny" inspirowana żałobną twórczością Jana Kochanowskiego.
Reklama
Plus Minus
„Wszystko jak leci. Polski pop 1990-2000”: Za sceną tamtych czasów
Ich nazwiska nie trafiały na okładki płyt, ale to oni ukształtowali dzisiejszy show-biznes.
Plus Minus
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa”: Wrednie i losowo
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa” to gratka dla tych, którzy nie lubią współgraczy…
Plus Minus
„Jesteś tylko ty”: Miłość w czasach algorytmów
Chemia pomiędzy odtwórcami głównych ról utrzymuje film na powierzchni, także w momentach potencjalnej monotonii.
Plus Minus
„Harry Angel”: Kryminał w królestwie ciemności
Czasem największy horror zaczyna się wtedy, gdy przestajemy okłamywać samych siebie.
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Sebastian Jagielski: Czego boją się twórcy
Współczesne kino częściej szuka empatii niż konfrontacji, ale wciąż uważam, że ta druga może być bardzo skuteczna.
