Przyszła Europa opisywana przez Aldissa to miejsce, w którym trwa wielki społeczny eksperyment – zastosowano matematyczny algorytm do redystrybucji dóbr, by wszystkim żyło się zdrowo, szczęśliwie i w miarę dostatnio. Jednocześnie syty kontynent broni się przed inwazją imigrantów i terrorystami, zmaga z ksenofobią i pogrąża w etycznej próżni.

Elity jadają obiady w luksusowej restauracji na szczycie Mount Everestu, uczą się od wschodnich guru, jak żyć, radzą we wszystkim horoskopów i uprawiają autourynoterapię. Chrześcijaństwo przetrwało tylko w formie obchodzenia ekumenicznego święta o nazwie Bożonarodzeniowy Halloween Dnia Dziękczynienia. Islam tymczasem ma się świetnie, a muzułmańskie państwa rosną w siłę, wspierane militarnie przez Chiny. Media rządzą niepodzielnie umysłami głęboko zdziecinniałych zwolenników różnego rodzaju show, a najnowszym pomysłem polityków jest obniżenie wieku obowiązkowej inicjacji seksualnej do lat jedenastu. Jednocześnie w ambiencie (futurystyczne skrzyżowanie telewizji i Internetu) pojawiają się gniewne i mizantropiczne manifesty grupy zwącej się Pomyleńcami, która próbuje wstrząsnąć skretyniałym społeczeństwem lub przynajmniej wykrzyczeć mu, jak bardzo ułomną istotą jest człowiek.