Adam K. zwrócił się do Urzędu Stanu Cywilnego w Lublinie o uzupełnienie aktu zgonu Michała D. danymi dotyczącymi daty i miejsca zgonu. Brak tych informacji uniemożliwił zakończenie postępowania spadkowego.
Kierownik USC odmówił uzupełnienia aktu datą zgonu, argumentując, że nie można jej dokładnie ustalić. Karta zgonu wystawiona przez Katedrę Zakładu Medycyny Sądowej Akademii Medycznej w Lublinie zawierała tylko dane dotyczące daty znalezienia zwłok – 22 kwietnia 2006 r. (taka data znalazła się w akcie).
Biegli poinformowali urząd, że zaawansowany rozkład gnilny zwłok uniemożliwił precyzyjne określenie daty śmierci. Prokuratura ustaliła jedynie, że samotnie mieszkający mężczyzna zmarł między 9 a 22 kwietnia.
Decyzję kierownika USC utrzymał wojewoda lubelski, uznając, że należycie przeprowadził on postępowanie wyjaśniające. Zdaniem wojewody skoro ustalenie daty zgonu nie jest możliwe w postępowaniu administracyjnym, Adam K. powinien uczynić to w postępowaniu przed sądem.
[b]Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (sygn. III SA /Lu 445/08)[/b] uchylił obie decyzje. Przypomniał, że akt zgonu powinien odzwierciedlać to zdarzenie w sposób jak najpełniejszy i najbardziej dokładny, tak aby objąć nim wszystkie prawnie istotne elementy. Obowiązek dążenia do uzyskania jak najpełniejszych wymaganych informacji spoczywa na kierowniku USC (na podstawie art. 22 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C85EC79514489996A4C2DC23F787BFCB?id=174390]ustawy z 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego[/link]). Informacje wpisywane do aktu zgonu wymienia zaś art. 67 ust. 1 prawa o aktach stanu cywilnego.
