Niezamortyzowane nakłady na obcy środek trwały to strata

[b]Tak orzekł WSA w Bydgoszczy 6 października 2009 r. (I SA/Bd 531/09).[/b]

Spółka wynajmowała lokal i w tym okresie poczyniła również na niego nakłady. W czasie wynajmowania wydatki poniesione na lokal były amortyzowane. Jednak gdy doszło do rozwiązania umowy najmu, okazało się, że spółce został 1 mln zł niezamortyzowanych nakładów. We wniosku o interpretację przepisów podatkowych spółka spytała, czy może zaliczyć niezamortyzowaną część inwestycji do kosztów uzyskania przychodów.

Organ podatkowy uznał, że nie, bo spółka mogła już na etapie negocjacji postanowień umowy najmu zabezpieczyć swoje roszczenia co do ponoszonych kosztów, domagając się ich zwrotu od wynajmującego.

Spółka wezwała organ do usunięcia naruszenia prawa, jednak ten utrzymał swoje stanowisko. Wniosła zatem skargę do bydgoskiego WSA.

Sąd uchylił decyzję. Wskazał, że faktycznie brak jest przepisu, który wprost regulowałby, że straty w środkach trwałych mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Można to jednak wywnioskować z art. 15 ust. 1 i a contrario z art. 16 ust. 1 pkt 6 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawy o CIT[/link]. W tym ostatnim przepisie jest mowa o likwidacji środka trwałego. Pojęcie „likwidacja”, niezdefiniowane w ustawodawstwie, rozumiane jest w doktrynie i orzecznictwie jako unicestwienie, ale również techniczne zniszczenie, darowizna, sprzedaż, a także wycofanie środka trwałego z ewidencji. Zatem na podstawie wykładni wskazanych przepisów straty powstałe z likwidacji inwestycji w obcym środku trwałym w części niepodlegającej amortyzacji można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

[i]Autorka jest członkiem Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]

[ramka][b]Komentuje Helena Bogdanowska-Kulesza starsza konsultantka w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Warszawie)[/b]

WSA w Bydgoszczy zajął się kwestią,czy niezamortyzowana wartość inwestycji w obcym środku trwałym może być kosztem podatkowym. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT nie uważa się za koszt uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

Zatem wnioskując a contrario, straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli utraciły one przydatność gospodarczą z innego powodu niż zmiana rodzaju działalności, są kosztem podatkowym.

Spór między podatnikiem a fiskusem dotyczył więc rozumienia pojęcia „likwidacja środków trwałych”. Są rozbieżności, co oznacza to sformułowanie.