Odsetki od kredytu na dywidendę to koszt

[b]Tak orzekł WSA w Warszawie 14 grudnia 2010 r. (III SA/Wa 2524/10).[/b]

Spółka przewidywała, że jeżeli walne zgromadzenie akcjonariuszy podejmie uchwałę, że zysk za rok poprzedni zostanie przeznaczony na wypłatę dywidendy, to może to spowodować niedobór środków finansowych na uregulowanie zobowiązań wobec kontrahentów.

W celu zapewnienia płynności finansowej zaplanowała więc zaciągnięcie kredytu. W związku z tym zwróciła się do ministra finansów z pytaniem, [b]czy wydatki poniesione na zaciągnięcie i obsługę kredytu finansującego wypłatę dywidendy mogą być przez nią zaliczone do kosztów uzyskania przychodów[/b].

Jej zdaniem może uwzględnić je w rozliczeniach podatkowych. Dlatego że nie zostały wyłączone z kosztów przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link].

Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Jego zdaniem wypłata dywidendy nie jest wydatkiem poniesionym na zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Nie może więc być kosztem podatkowym, a co za tym idzie takim kosztem nie są też odsetki od kredytu zaciągniętego na jej sfinansowanie (ani inne wydatki z nią związane).

Spółka nie zgodziła się ze stanowiskiem organu i – po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa – wniosła skargę do sądu administracyjnego.

W skardze podniosła, że związek wydatków poniesionych na wypłatę dywidendy z przychodami ma charakter pośredni i należy oceniać go w aspekcie relacji korporacyjnych spółka – wspólnicy.

Trzeba też wziąć pod uwagę aspekty ekonomiczne. Dodatkowo, zdaniem spółki, wydana interpretacja naruszyła zasadę równości wyrażoną w art. 32 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=77990]konstytucji[/link], poprzez preferencyjne traktowanie spółek, które dopiero po wypłaceniu dywidendy zaciągnęły kredyt dla ratowania swojej sytuacji finansowej.

[b]WSA w Warszawie, podtrzymując dotychczasową linię orzeczniczą, uznał stanowisko spółki za prawidłowe.[/b] Nie podzielił jednak zarzutów naruszenia konstytucji.

[i]Autor jest członkiem Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]

[ramka][b]Komentuje Anna Siemieniuk, konsultantka w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Warszawie)[/b]

Wyrok ten zasługuje na aprobatę i wpisuje się w ugruntowaną linię orzeczniczą sądów administracyjnych. Zgodnie z nią odsetki od kredytu zaciągniętego na wypłatę dywidendy, chroniącego płynność finansową spółki, są wydatkiem ponoszonym w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodu, jakim jest działalność gospodarcza.

Dotyczy to też wydatków na uzyskanie i obsługę tego kredytu. Podobne stanowisko jak [b]WSA w Warszawie zajął NSA w wyrokach z 14 lipca 2010 r. (II FSK 490/09) i z 21 września 2010 r. (II FSK 2118/09).[/b]

Podobnie wypowiedziały się: [b]WSA w Kielcach w wyroku z 15 października 2009 r. (I SA/Ke 369/09), WSA we Wrocławiu w orzeczeniu z 4 listopada 2009 r. (I SA/Wr 1250/09), WSA w Gdańsku w wyroku z 8 grudnia 2009 r. (I SA/Gd 733/09)[/b] i inne sądy.

Dlatego pogląd zaprezentowany w zaskarżonej interpretacji przez organ podatkowy nie zasługuje na uznanie. Oceniając konkretny wydatek jako koszt uzyskania przychodu, należy mieć na względzie wszystkie towarzyszące temu okoliczności, w tym świadczące o racjonalności określonego działania podatnika z uwzględnieniem istniejących związków przyczynowo-skutkowych między tym działaniem i przychodami.

Minister finansów nieprawidłowo przyjął, że skoro wypłata dywidendy nie jest dla spółki kosztem podatkowym, to między planowanymi przez spółkę wydatkami na zaciągnięcie i obsługę kredytu na wypłatę dywidendy a przychodami podatkowymi nie istnieje żaden związek. Nie ulega wątpliwości, że w tej sprawie organ podatkowy powinien był mieć na uwadze podniesione przez spółkę uwarunkowania ekonomiczne decyzji o zaciągnięciu kredytu oraz istotę i cel działalności gospodarczej spółki kapitałowej.

Należy pamiętać, że celem przedsiębiorcy jest maksymalizacja zysku, a zatem podejmowane przez niego decyzje gospodarcze cel ten muszą uwzględniać.

Oznacza to, że działania podatnika nakierowane są na zachowanie płynności finansowej poprzez pozyskanie zewnętrznego źródła finansowania wypłaty dywidendy. Wypłata dywidendy mogłaby bowiem zaszkodzić tej płynności. Dlatego postępowanie spółki należy uznać za racjonalne i służące uzyskiwaniu przychodów. Jak trafnie zauważył [b]NSA w wyroku z 10 czerwca 2010 r. (II FSK 234/08)[/b]:

„wycofywanie już zaangażowanych w działalność gospodarczą środków finansowych tylko po to, by zapewnić je na przyszłą wypłatę dywidendy, byłoby działaniem nieracjonalnym i w dodatku prowadziłoby do strat związanych z karami umownymi, odszkodowaniami itp.

Podobnie nieracjonalnymi z gospodarczego punktu widzenia byłyby takie działania spółki, które polegałyby na nieangażowaniu własnego kapitału w działalność gospodarczą tylko po to, by zapewnić środki finansowe na przyszłą wypłatę dywidendy dla akcjonariuszy, a której termin wypłaty jest nieznany”.[/ramka]

[ramka][b]Czytaj też:[/b]

- [link=http://www.rp.pl/artykul/55956,345666_Odsetki-od-kredytu-na-wyplate-dywidendy-sa-kosztem-spolki.html]Odsetki od kredytu na wypłatę dywidendy są kosztem spółki[/link]