Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził prawidłowość takiej właśnie interpretacji dokonanej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi gminy Karczew na uchwałę Rady Miasta Otwock (sygn. II OSK 391/08)
.
Obie te podwarszawskie miejscowości zawarły w 1996 r. porozumienie międzygminne, tworząc wspólny zakład budżetowy pod nazwą Zakład Wodociągów i Kanalizacji. Porozumienie mogło być wypowiedziane przez każdą ze stron z dziesięcioletnim wyprzedzeniem. Rada Miasta Otwock twierdzi, że nastąpiło to już po trzech miesiącach, w październiku 1996 r. Otwoccy radni przegłosowali wówczas uchwałę o wypowiedzeniu porozumienia, która tylko przez niedopatrzenie nie przybrała formy pisemnej. Istnieje jednak protokół z sesji i pisemne powiadomienie Rady Gminy Karczew o tym fakcie. W lipcu 2007 r. Rada Miasta Otwock podjęła uchwałę w sprawie likwidacji zakładu budżetowego i przekształcenia go w spółkę z o.o. Było to konieczne do uzyskania kredytów na skorzystanie z unijnego Funduszu Spójności na system wodno-kanalizacyjny.
Gmina Karczew, reprezentowana przez burmistrza miasta, zaskarżyła uchwałę do WSA w Warszawie. Zarzuciła, że uniemożliwi ona dochodzenie wzajemnych roszczeń powstałych w wyniku wspólnej eksploatacji sieci wodociągowej. Zawarte w 1996 r. porozumienie międzygminne trwa. Nie zostały bowiem spełnione warunki formalne jego rozwiązania.
WSA nie uwzględnił skargi, gdyż uznał, że uchwała jest zgodna z ustawami o samorządzie gminnym oraz o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.
