Wynika to z [b]uchwały poszerzonego składu Sądu Najwyższego z 15 października[/b]. SN odpowiedział na pytanie, czy art. 241 [sup]13[/sup] § 2 zdanie drugie kodeksu pracy wyłącza obowiązek konsultacji z zakładową organizacją związkową zamiaru wypowiedzenia oraz zasadności wypowiedzenia, jeżeli rozwiązany układ zbiorowy pracy nie został zastąpiony nowym ani regulaminem wynagrodzenia.
Po wyroku TK z 18 listopada 2002 r. pracodawcy mogą wypowiedzieć układ zbiorowy bez konieczności zawierania nowego porozumienia z załogą. Aby było to skuteczne, każdemu pracownikowi trzeba oddzielnie wypowiedzieć warunki umowy, które były zagwarantowane w układzie zbiorowym.
Zgodnie z art. 241[sup]13[/sup] § 2 k.p. do wypowiadania warunków umowy o pracę nie mają zastosowania przepisy ograniczające jego dopuszczalność.
SN musiał zatem rozstrzygnąć, o jakich ograniczeniach jest mowa w tym przepisie: czy chodzi o możliwość dokonania wypowiedzenia np. chronionym działaczom związkowym, czy też o inne czynności utrudniające ten proces, np. konieczność uzasadniania wypowiedzenia czy dokonanie go w formie pisemnej.
Konieczność wydania uchwały w tej sprawie przez poszerzony skład Sądu Najwyższego wynikała także z rozbieżności w orzecznictwie. W [b]wyroku z 14 lutego 2006 r. SN[/b] stwierdził, że przepis art. 241[sup]13[/sup] § 2 zdanie drugie k. p. ma zastosowanie do wypowiedzenia indywidualnych warunków umowy o pracę ze względu na upływ okresu wypowiedzenia zbiorowego układu pracy, jeżeli nie został on zastąpiony nowym układem. Do wypowiedzenia warunków pracy lub płacy wynikających z rozwiązania układu nie stosuje się przepisów o szczególnej ochronie stosunku pracy oraz – w odniesieniu do umowy zawartej na czas nieokreślony – o zasadności wypowiedzenia z art. 45§ 1 k.p. i konsultacji związkowej z art. 38 § 1 k.p. [b]sygn. akt III PK109/05[/b].
