[b]Tak wynika z orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 3 lipca 2009 r. (sygn. III Sa/Wa 720/09)[/b]
Sprawa była wynikiem kontroli za lata 2003 – 2005. Była już raz rozpatrywana przez WSA w Warszawie. Wtedy uznał on, że Polska Izba Motoryzacyjna korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Zgodnie z nim zwolnione od podatku są dochody podatników, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowotechniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego – w części przeznaczonej na te cele.
Izba skarbowa nie dała jednak za wygraną i złożyła skargę kasacyjną. NSA przyznał rację fiskusowi i skierował sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Tym razem WSA oddalił skargę. Nie przekonały go dodatkowe argumenty podatnika. Ten wskazał, że nawet jeśli nie ma prawa korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, to znajdują do niego zastosowanie regulacje zawarte w pkt 40 tego przepisu. Zwalniają one od podatku składki członkowskie członków organizacji politycznych‚ społecznych i zawodowych – w części nieprzeznaczonej na działalność gospodarczą.
Sąd podkreślił, że podatnik działa na podstawie ustawy o izbach gospodarczych. Jego głównym zadaniem jest więc reprezentowanie interesów gospodarczych zrzeszonych przedsiębiorców, w szczególności wobec władzy publicznej. Nie spełnia zatem warunków z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Nie stosuje się do niego również pkt 40 tego przepisu, ponieważ Polska Izba Motoryzacyjna nie jest organizacją polityczną, społeczną ani zawodową, a regulacje dotyczące ulg trzeba interpretować ściśle – wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna.
