Obce prawo nie pozbawia zwolnienia

Minister finansów nie może nakazać zapłaty podatku od dywidendy otrzymanej od spółki w Luksemburgu tylko dlatego, że tamtejszy fiskus traktuje ją jak odsetki

Publikacja: 09.12.2009 06:40

Foto: www.sxc.hu

Konrad Piłat

[b]Tak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn. III SA/Wa 1257/09).[/b]

Sprawa była wynikiem wniosku o interpretację. Wystąpiła z nim firma Orlen. Wskazała, że planuje objąć akcje spółki z siedzibą w Luksemburgu. Spółka będzie jedynym akcjonariuszem i planuje zachować taką strukturę udziałową co najmniej przez dwa lata. Na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy o CIT otrzymywane dywidendy są więc zwolnione od podatku.

Szkopuł w tym, że akcje będą się dzielić na dwie kategorie: zwykłe oraz przymusowo umarzalne akcje uprzywilejowane. Zgodnie z prawem Luksemburga także na tę drugą kategorię przypada określona w umowie spółki część jej kapitału zakładowego, a ich objęcie zobowiązuje przystępującego wspólnika do pokrycia tej części kapitału. Co do zasady nie dają one prawa głosu (ale w niektórych sytuacjach są uwzględniane podczas obliczania prawa głosu danego wspólnika). Dywidenda przysługująca właścicielowi akcji uprzywilejowanych może składać się z dwóch elementów:

? tzw. kumulatywnej dywidendy, której wysokość jest ustalana na podstawie ich wartości nominalnej,

? kwoty, której wysokość wynika z zysku spółki przeznaczonego do podziału.

Jedynym elementem, który odróżnia „dywidendę kumulatywną” od pozostałej części dywidendy jest sposób jej kalkulacji. Co do zasady dywidenda wypłacana przez spółkę z Luksemburga z tytułu akcji uprzywilejowanych jest traktowana tam jak dywidenda zarówno na gruncie prawa handlowego, jak i do tamtejszych celów podatkowych. Istnieje jednak możliwość, że w niektórych sytuacjach może zostać zrównana na potrzeby rozliczeń podatkowych z wypłatą odsetek.

Zdaniem firmy Orlen także te dywidendy będą zwolnione od podatku dochodowego na podstawie art. 20 ust. 3 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=9A014D776526CB2EEC6F0FC20622DA9E?id=115893]ustawy o CIT[/link]. Wskazała ona, że ustawa ta nie zawiera definicji dywidendy. Istotne są więc postanowienia innych ustaw, w szczególności prawa handlowego. Oznacza to, że chodzi o zysk przeznaczony do podziału między wspólników, akcjonariuszy na podstawie uchwały właściwego zgromadzenia wspólników lub akcjonariuszy.

Minister finansów nie zgodził się z tym stanowiskiem. Powołał się na [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=74197]umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Luksemburgiem (DzU z 1996 r. nr 110, poz. 527)[/link]. Jego zdaniem sporne dochody wypłacane przez spółkę luksemburską w pewnych wypadkach, gdy zgodnie z tamtejszym prawem do celów podatkowych zostaną uznane za dochody z tytułu odsetek, mogą nie mieścić się w definicji dywidendy na potrzeby konwencji. To dlatego, że wolą stron co do określenia właściwej jurysdykcji do celów kwalifikacji prawnopodatkowej odsetek było odesłanie do ustawodawstwa podatkowego tego państwa, w którym one powstają.

Sprawa trafiła do sądu. Tu spółka argumentowała, że odwoływanie się do umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest w tej sytuacji nieuprawnione. Nie występuje tu bowiem spór, gdzie powinien zostać zapłacony podatek.

Sąd zgodził się z tym stanowiskiem i uchylił interpretację. Jego zdaniem [b]do otrzymywanych przez Orlen kwot ma zastosowanie zwolnienie z art. 20 ust. 3 ustawy o CIT. Nie ma bowiem wątpliwości, że mieszczą się one w zastosowanym w nim pojęciu „dywidendy oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych”[/b].