Opłaty targowe: Inkasent pod przymusem

Naczelny Sąd Administracyjny dokonał jednoznacznej interpretacji art. 19 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Zgodnie z tym przepisem  rada gminy może w drodze uchwały zarządzić pobór opłat: targowej, miejscowej, uzdrowiskowej i od posiadania psów, i pobór tych opłat w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość ich wynagrodzenia.

Taką właśnie uchwałę podjęła Rada Gminy Niemce. Wyznaczyła w niej Lubelski Rynek Hurtowy SA na inkasenta opłaty targowej przy sprzedaży płodów rolnych, artykułów spożywczych i przemysłowych na terenie tej firmy w Elizówce.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie spółka zarzuciła, że wyznaczono ją na inkasenta wbrew jej woli i bez jej zgody. Pełnienie tej funkcji jest sprzeczne z celami prowadzonej przez nią działalności i negatywnie wpływa na wizerunek firmy u producentów rolnych, sprzedających w Elizówce – twierdziła.

WSA w Lublinie stwierdził nieważność uchwały. Rację ma  spółka, że Rada Gminy Niemce nie mogła bez jej zgody wyznaczyć ją na inkasenta opłaty targowej – uznał sąd. Mimo że taka uchwała jest aktem prawa miejscowego, nie oznacza to, że nałożenie obowiązku wykonywania funkcji inkasenta może być dokonane bez zgody podmiotu, któremu się ją powierza.

Gmina Niemce złożyła skargę kasacyjną do NSA. Jej zdaniem art. 19 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych upoważnia radę gminy do określenia w uchwale zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek opłaty targowej. Rada gminy może też zarządzić pobór opłaty targowej w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość ich wynagrodzenia. Przepisy prawa podatkowego nie ustanawiają wymogu ani trybu uzyskania zgody podmiotu na wykonywanie obowiązków inkasenta. Uchwała rady gminy podjęta na podstawie art. 19 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest wystarczającą podstawą do nałożenia na inkasenta obowiązków wynikających z art. 9 ordynacji podatkowej.

Podczas rozprawy w NSA  radca prawny Małgorzata Rumowska reprezentująca spółkę broniła wyroku lubelskiego WSA.

– Chodzi o rozstrzygnięcie, czy inkasent powinien jeszcze przed podjęciem uchwały wyrazić zgodę na pełnienie tej funkcji. Zdaniem spółki zgoda jest niezbędna. Gmina nie może jednostronnie określać inkasenta opłaty targowej, powiadamiając go o tym już po podjęciu uchwały – przekonywała.

NSA uwzględnił jednak skargę kasacyjną gminy Niemce (sygnatura akt: II GSK 820/10). Uchylił wyrok WSA i przekazał mu sprawę do ponownego rozpoznania. Sędzia Krystyna A. Stec podkreśliła, że w sprawie chodziło o ustalenie prawidłowej wykładni art. 19 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, stanowiącego podstawę do podjęcia uchwały będącej aktem prawa miejscowego. NSA przyjął, że zgoda inkasenta  określonego w uchwale nie jest konieczna, gdyż kłóciłoby się to z charakterem prawa miejscowego. Wyrok jest prawomocny.

Zobacz więcej w serwisie:

Samorząd

»

Finanse

»

Podatki i opłaty

»

Opłaty lokalne, targowe, miejscowe, uzdrowiskowe