Naczelny Sąd Administracyjny dokonał jednoznacznej interpretacji art. 19 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Zgodnie z tym przepisem rada gminy może w drodze uchwały zarządzić pobór opłat: targowej, miejscowej, uzdrowiskowej i od posiadania psów, i pobór tych opłat w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość ich wynagrodzenia.
Taką właśnie uchwałę podjęła Rada Gminy Niemce. Wyznaczyła w niej Lubelski Rynek Hurtowy SA na inkasenta opłaty targowej przy sprzedaży płodów rolnych, artykułów spożywczych i przemysłowych na terenie tej firmy w Elizówce.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie spółka zarzuciła, że wyznaczono ją na inkasenta wbrew jej woli i bez jej zgody. Pełnienie tej funkcji jest sprzeczne z celami prowadzonej przez nią działalności i negatywnie wpływa na wizerunek firmy u producentów rolnych, sprzedających w Elizówce – twierdziła.
WSA w Lublinie stwierdził nieważność uchwały. Rację ma spółka, że Rada Gminy Niemce nie mogła bez jej zgody wyznaczyć ją na inkasenta opłaty targowej – uznał sąd. Mimo że taka uchwała jest aktem prawa miejscowego, nie oznacza to, że nałożenie obowiązku wykonywania funkcji inkasenta może być dokonane bez zgody podmiotu, któremu się ją powierza.
