Aktualizacja: 24.10.2015 20:32 Publikacja: 24.10.2015 18:15
Foto: 123RF
Tajemnica zawodowa służy przede wszystkim ochronie interesu klientów. Przestrzeganiu ich podstawowych praw obywatelskich. Nie może być mowy o demokratycznym państwie prawa, w którym nie istnieją tego rodzaju gwarancje natury systemowej. Nie trzeba chyba wielkiej wyobraźni, aby uświadomić sobie konsekwencje sytuacji, w której profesjonalnego prawnika nie obowiązuje tajemnica zawodowa albo obowiązek jej zachowania jest karygodnie naruszany.
Pamiętajmy przy tym, że u podstaw tajemnicy radcowskiej i adwokackiej leży interes publiczny. Buduje społeczne zaufanie do wymiaru sprawiedliwości. Dlatego przypadki zwolnienia z niej muszą mieć charakter wyjątkowy, a ustawowe przesłanki tego zwolnienia trzeba rozumieć ściśle. Nie mogą podlegać wykładni rozszerzającej. Niestety, jak pokazuje praktyka, sądy niekiedy zbyt pochopnie czynią użytek ze swojej kompetencji do zwalniania radców i adwokatów z tajemnicy zawodowej. W ostatnim czasie głośna stała się sprawa decyzji Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy o bezpodstawnej próbie przesłuchania dwóch radców prawnych oraz adwokata na okoliczności objęte taką tajemnicą w sprawie tzw. afery taśmowej.
Konieczne jest aktualizowanie uprawnień organów ochrony danych osobowych, zwłaszcza w odniesieniu do nowych technologii.
Nowym prezesem Trybunału Konstytucyjnego został Bogdan Święczkowski. Sędzia z nominacji PiS będzie pełnił funkcję do 2030 r. Koalicji rządzącej trudno będzie to zmienić.
Hasła o ułatwianiu życia przedsiębiorcom zawsze dobrze brzmią w kampanii wyborczej i w exposé kolejnych premierów. Z ich realizacją zwykle jest dużo gorzej. Wykłada się na tym zadaniu także obecny rząd Donalda Tuska.
Nie marnujmy poświęcenia sędziów, którzy oparli się pokusie łatwego awansu.
Bank zachęca rodziców do wprowadzenia swoich dzieci w świat finansów. W prezencie można otrzymać 200 zł dla dziecka oraz voucher na 100 zł dla siebie.
Komisja Wenecka po raz drugi zakwestionowała metodę przywracania praworządności przez rząd. Zbiega się to z odejściem z TK kontrowersyjnej prezes Julii Przyłębskiej oraz wyborami jej następców.
Czy prawo do wypowiedzi jest współcześnie nadużywane, czy skuteczniej tłumione?
Z naszą demokracją jest trochę jak z reprezentacją w piłkę nożną – ciągle w defensywie, a my powtarzamy: „nic się nie stało”.
Trudno uniknąć wrażenia, że kwalifikacja prawna zdarzeń z udziałem funkcjonariuszy policji może zależeć od tego, czy występują oni po stronie potencjalnych sprawców, czy też pokrzywdzonych feralnym postrzeleniem.
Niektóre pomysły na usprawnienie sądownictwa mogą prowadzić do kuriozalnych wręcz skutków.
Hasło „Ja-ro-sław! Polskę zbaw!” dobrze ilustruje kłopot części wyborców z rozróżnieniem wyborów politycznych i religijnych.
Ugody frankowe jawią się jako szalupa ratunkowa w czasie fali spraw, przytłaczają nie tylko sądy cywilne, ale chyba też wielu uczestników tych sporów.
Współcześnie SLAPP przybierają coraz bardziej agresywne, a jednocześnie zawoalowane formy. Tym większe znacznie ma więc właściwe zakresowo wdrożenie unijnej dyrektywy w tej sprawie.
To, co niszczy demokrację, to nie wielość i różnorodność opinii, w tym niedorzecznych, ale ujednolicanie opinii publicznej. Proponowane przez Radę Ministrów karanie za „myślozbrodnie” to znak rozpoznawczy rozwiązań antydemokratycznych.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
