W stosunku do Podatnika wydano decyzję nakładającą podatek i ta decyzja się uprawomocniła. Po niedługim czasie okazało się, że w decyzji dokonano błędnej wykładni przepisu i żaden podatek nie powinien być naliczony. Podatnik miał jednak nadzieję, że skoro znalazł przesłankę do wznowienia postępowania to odzyska pieniądze, które mu zabrano. Nadzieje odebrał mu NSA, który uchylił korzystny dla podatnika wyrok WSA.
Czytaj więcej
Konsekwencje działań nowej Krajowej Rady Sądownictwa mogą być rozpatrywane indywidualnie.
W opublikowanym kilka dni temu wyroku II FSK 1001/21 stwierdza, że : Wznowienie postępowania jest instytucją procesową, stwarzającą prawną możliwość ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej zakończonej decyzją ostateczną, jeżeli postępowanie, w którym ona zapadła, było dotknięte kwalifikowaną wadliwością procesową wymienioną w przepisach prawa procesowego w art. 240 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Występując z wnioskiem o wznowienie postępowania z powodów wskazanych w art. 240 § 1 O.p. strona zakreśla granice postępowania wznowieniowego. Przedmiotowe postępowanie toczy się tylko w zakresie oceny czy zachodzą przesłanki wskazane w art. 240 O.p.
Ostatnie dwa zdania są nieprawdziwe, ponieważ z art. 128 O.p. wynika, że z zasady trwałości korzystają jedynie decyzje nie obarczone kwalifikowanymi wadami. Jeśli jest przesłanka wznowienia postępowania to organ ma obowiązek wydać postanowienie o wznowieniu postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną, a nie postanowienie o wznowieniu postępowania w zakresie ujawnionej przesłanki (!) Wydanie postanowienia o wznowieniu postępowania w sprawie powoduje, że postępowanie podatkowe w sprawie toczy się nadal ze wszystkimi zasadami dotyczącymi prowadzenia postępowania, w tym podatnik ma prawo złożenia nowych dowodów, uwag, obowiązuje art. 200 O.p.. Organ kończy to postępowanie wydając decyzję uchylającą dotychczasową w całości (bo była obarczona wadą) i orzeka co do istoty sprawy, a nie co do zgłoszonego dowodu – tak stanowi art. 245 par. 1 pkt 1 O.p. Do takiego działania zobowiązuje art. 120 O.p., który stanowi, że organ działa na podstawie i w granicach prawa.
Wydaje się, że powyżej przedstawione stanowisko sądu nie dostrzegło, że postępowanie wznowieniowe składa się z dwóch postępowań. Pierwsze to badanie czy jest przesłanka do wznowienia. Czyli czy wydanie dotychczasowej decyzji obarczone jest kwalifikowaną wadą powodującą, że nie korzysta ona z zasady trwałości i może być prowadzone postępowanie podatkowe w tej sprawie, pomimo, że jest ona zakończona ostateczną decyzją. I drugie, polegające na prowadzeniu postępowania w sprawie, w celu wydania decyzji określającej co do istoty sprawy, a nie co do zgłoszonej przesłanki wznowienia.
