Zastrzeżeniom podlegają opłaty za świadczenia ponadprogramowe, wykraczające poza bezpłatne nauczanie, oparte o podstawę programową, wychowanie i opiekę. Aktualną podstawę programową wychowania przedszkolnego określa rozporządzenie ministra edukacji narodowej z 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół.
Trochę historii
Zmiany w przepisach ustawy o systemie oświaty z 7 września 1991 r. (tekst jedn. DzU z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.), które weszły w życie 1 września 2010 r., doprecyzowały regulacje dotyczące spornych opłat, wskazując, iż przedszkola publiczne zapewniają bezpłatne nauczanie, wychowanie i opiekę w czasie ustalonym przez gminę, który nie może być krótszy niż pięć godzin dziennie, kiedy realizowana jest podstawa programowa wychowania przedszkolnego.
Przed 1 września 2010 r. ten czas nie był jasno określony, choć gminy ustalały właśnie pięć godzin. Opłaty obejmowały zajęcia, które nie były objęte podstawą programową, oraz koszt wyżywienia. Gminy ustalały stawkę opłat na stałym, zryczałtowanym poziomie, niezależnie od czasu pobytu dziecka w przedszkolu oraz rodzaju i charakteru dodatkowych świadczeń opiekuńczo-wychowawczych, a jej wyliczenie często nie było poparte szczegółową kalkulacją ekonomiczną. W 2008 r. zmieniło się stanowisko sądownictwa administracyjnego, które za niedopuszczalną uznało zryczałtowaną stawkę opłat za ponadprogramowe świadczenia przedszkolne. Skutkiem tego było uchylanie uchwał określających wysokość opłat i zaskarżenie ich do sądu administracyjnego. Uchwały samorządowe są nadal kwestionowane w trybie nadzorczym przez wojewodów lub podlegają zaskarżeniu przez rodziców i organy prokuratury do sądów administracyjnych.
Podobne problemy dotyczą opłat za żłobki. Ze względu na ustalenie stałej opłaty za pobyt dziecka w żłobku częściowo uchylona przez WSA została uchwała Rady Miasta Stołecznego Warszawy z 16 czerwca 2011 r. w sprawie opłat w żłobkach prowadzonych przez miasto.
Wbrew zasadom
Zastrzeżenia skarżących dotyczą przede wszystkim sytuacji, gdy ustalone przez gminy opłaty za świadczenia ponadprogramowe nie są oparte na szczegółowej kalkulacji ekonomicznej, a bezpłatne godziny pobytu dzieci w przedszkolu określone są w sposób sztywny, np. między godz. 9 a 14, bez możliwości korzystania z bezpłatnych świadczeń przez dzieci w innych godzinach.