Obawiają się, że skutkiem takiej reformy może być nawet utrata środków unijnych, których właśnie samorządy są największymi beneficjentami.
Ten problem bez wątpienia rządzący muszą wziąć pod uwagę, gdy będą planować zmiany. Jednak obecny ustrój samorządów, podział terytorialny i liczba województw nie są dogmatem. To prawda, reforma samorządowa jest jednym z najbardziej chwalonych osiągnięć polskiej transformacji. Jednak nie można zamykać oczu na to, że przyjęty model – budowy silnych ośrodków wojewódzkich, z których bogactwo i rozwój miały promieniować na cały region – nie przyniósł oczekiwanych rezultatów.
Dość rzucić okiem na mapę dróg i połączeń kolejowych, by zobaczyć, że wiele dużych, lecz peryferyjnych ośrodków odciętych jest komunikacyjnie od swych metropolii.
Podział administracyjny to nie dekalog, którego nie da się zmienić. A partia, która wygrała wybory, ma prawo proponować swoje koncepcje także w tej dziedzinie. Ważne, by były sensowne i wprowadzane w sposób, który przyniesie więcej pożytków niż szkód.
Rząd – ustami wicepremiera Mateusza Morawieckiego – zapowiada, że zmieni model rozwoju gospodarczego i cywilizacyjnego Polski. Dotąd oparty był on na kapitale pochodzącym z zewnątrz i na taniej sile roboczej. Ten model rozwoju powoli dochodzi do kresu swej wydolności. Rząd planuje jego zmianę poprzez stawianie przede wszystkim na innowacje i rozwój rodzimego kapitału. Zmiana filozofii funkcjonowania regionów byłaby logiczną konsekwencją zmiany modelu rozwoju całego państwa.
