Najdłuższy szczyt klimatyczny ONZ w historii dobiegł końca i pod wieloma względami to wydarzenie okazało się sukcesem. Kiedy pięć lat temu COP19 odbywał się w Warszawie, zainteresowanie mediów i opinii publicznej było znikome. Dziś zmiany klimatu, smog i węgiel stały się na dwa tygodnie najważniejszymi tematami lokalnych i krajowych gazet. W Katowicach, stolicy górnictwa, ludzie rozmawiali o klimacie na ulicy. Podnoszenie świadomości odniosło wielki sukces. Miejmy tylko nadzieję, że debata będzie się toczyć i skłoni ludzi do działania. To, co jednak nie wybrzmiewa w dyskusjach związanych ze szczytem, to jak zdobyć finansowanie na projekty prośrodowiskowe.
Ekoobligacje
W 2016 r. zielone obligacje zostały prawdziwym hitem inwestycyjnym. Polska wyemitowała green bonds o nominale 1 mld euro. Co ciekawe, inwestorzy chcieli kupić papiery aż za 3,25 mld euro, czyli za sumę ponadtrzykrotnie większą. Polska dołączyła do ekskluzywnego klubu krajów, które korzystają z nowoczesnych instrumentów finansowych na rzecz transformacji energetycznej. W kolejnym roku 2017 Polska wyemitowała 750 mln euro.
Polska była pierwszym krajem, który wyemitował zielone obligacje. Po niej zrobiły to Francja, Fidżi, Nigeria, Belgia i Litwa. Emisję planuje także Indonezja i Hongkong.
Do czego służą te instrumenty finansowe? Część pozyskanej gotówki z green bonds będzie przeznaczona na ulgi podatkowe i dotacje dla firm wytwarzających zieloną energię, a także dla prosumentów oddających do systemu część energii. Emisja zielonych obligacji prowadzi także do dalszej dywersyfikacji bazy inwestorów polskiego długu, ponieważ prawie dwie trzecie kupili inwestorzy zagraniczni wyspecjalizowani w finansowaniu działań związanych ze zrównoważonym rozwojem.
Skąd ten pomysł? Zielone obligacje zaczęły w większym stopniu pojawiać się na rynkach kapitałowych w 2013 r. Wyróżniają się one jasno sprecyzowanym celem, na który mają być przeznaczone pieniądze pozyskane z emisji. Papiery te – jak sama nazwa wskazuje – służą bowiem finansowaniu lub refinansowaniu projektów związanych z szeroko pojętą ochroną środowiska naturalnego (np. z energią odnawialną, efektywnością energetyczną, gospodarką wodną i ściekową czy też zarządzaniem odpadami).