Spółdzielnia "Ucho" świetnie działa nad Wisłą

[wyimek][link=http://blog.rp.pl/blog/2009/10/28/mariusz-max-kolonko-spoldzielnia-ucho-swietnie-dziala-nad-wisla/]skomentuj na blogu[/link][/wyimek]

Polak uwielbia podsłuchiwać. Uwielbia zbierać teczki i gromadzić je w szufladach "na wszelki wypadek". Taką już mamy naturę. Zresztą nie tylko my, także (między innymi) nasi wschodnioniemieccy sąsiedzi i Rosjanie. Tego uczył nas przez ponad 40 lat aparat PZPR-owskiej władzy, rodząc przez kilka pokoleń nowy typ człowieka: homo sovieticus – kreaturę snującą się do dziś nad Wisłą jak wampirowaty opryszek z Bourbon Street z mrocznego hitu Stinga.

[srodtytul]Wprasowany nadajnik[/srodtytul]

Sposób myślenia homo sovieticus przenika dziś polskie dziennikarstwo i politykę. Podsłuchy okazały się narzędziem przydatnym w tasowaniu politycznych koterii w Polsce. Brak precyzyjnej regulacji prawnej tego zjawiska sprzyja grupom wyposażonym w odpowiednie środki techniczne do dokonywania podsłuchów, przy których afera Watergate wygląda jak trabant przy cadillacu.

Właściciel jednego z licznych sklepów dla szpiegów w Nowym Jorku mówi, że jego najlepsi klienci pochodzą z Europy Wschodniej – przede wszystkim z Rosji i Polski. Największe wzięcie u kupujących zza byłej żelaznej kurtyny mają osobiste wykrywacze podsłuchów, które – założone na nadgarstku – ostrzegawczo wibrują przy "przyjacielskim" uścisku dłoni z osobą noszącą nadajnik. Nieźle idą długopisy zapisujące także obraz i dźwięk oraz okulary słoneczne z taką samą funkcją (a także dające podgląd tego, co się dzieje za naszymi plecami), kamery wielkości małego guzika oraz zegarki z okiem kamery ukrytym w zerze godziny dziesiątej. Panie mogą nabyć aparaty-szminki robiące zdjęcia podczas malowania ust i podróbki torebek Louis Vuitton rejestrujące obraz w niezłej rozdzielczości.

W sklepie można kupić także "podarunki" dla szefów korporacji: portfele z cielęcej skóry z wprasowanymi nadajnikami i samochodowe breloczki z ukrytym GPS (pozwalające nam śledzić obdarowanego). Nie wspominając o przerobionych telefonach komórkowych, które po zdalnym ich uaktywnieniu, zamieniają telefon w nadajnik podsłuchowy. Były agent CIA (którego wypowiedź ja też nagrałem na taśmie) twierdzi, że po wylądowaniu w Warszawie wystarczą mu dwie godziny, by zdobyć zapis z ekranu komórki dowolnego polskiego polityka.

[wyimek]Były agent CIA twierdzi, że wystarczą mu dwie godziny w Polsce, by otrzymać zapis z ekranu komórki dowolnego tutejszego polityka[/wyimek]

Zauważyłem, że w Polsce, mniej więcej od czasu afery Rywina, elektroniczne urządzenie rejestrujące fale głosowe stało się niezbędnym atrybutem wielu pnących się mozolnie po szczeblach kariery rodaków. Dlatego krzyk oburzenia dziennikarzy po wybuchu niedawnej afery podsłuchowej jest dla mnie niezrozumiały.

Polscy dziennikarze notorycznie rejestrują telefoniczne rozmowy, nie powiadamiając o tym rozmówcy. W dźwiękowym piractwie królują tabloidy tłumaczące się potem po sądach z nielegalnie uzyskanych nagrań.

I nie zapominajmy, że tak oburzone dziś podsłuchiwaniem rozmów przez ABW środowisko dziennikarskie ledwie trzy lata temu nagradzało swoich kolegów z TVN nagrodą Grand Press za zorganizowanie w tajemnicy nagrania w pokoju hotelowym posłanki Renaty Beger.

[srodtytul]W wielkim studiu nagraniowym [/srodtytul]