Reklama
Rozwiń

Pomocna dłoń dla optymistów

Ignacy Morawski ekonomista Polskiego Banku Przedsiębiorczości

Aktualizacja: 29.12.2011 03:05 Publikacja: 29.12.2011 03:04

Nadchodzi 2012 rok. Niestety, nie jestem optymistycznie nastawiony do wydarzeń gospodarczych, jakie przyniesie. Obawiam się, że strefę euro czeka recesja, a Polskę silne spowolnienie wzrostu gospodarczego. Jednocześnie trzeba przyznać, że możliwość prognozowania jest ekstremalnie ograniczona. To, jak będzie wyglądał przyszły rok, zależy od starcia różnych sił, w którym jest duży element losowości.

W tych warunkach zaskakuje mnie słabość argumentów optymistów, czyli tych, którzy wierzą, że nie będzie źle. Na słuszne obawy, że rozkład strefy euro i słabość jej systemu bankowego będą uderzały w realną gospodarkę, odpowiadają często, że to czarnowidztwo i krakanie. I tyle. Rzadko można trafić na ciekawe argumenty wspierające pozytywny scenariusz.

Chciałbym więc w ten świąteczno-noworoczny czas wyciągnąć pomocną dłoń do optymistów i podrzucić im kilka argumentów w prezencie. Co może pójść źle, wiedzą już chyba nawet dzieci w przedszkolu. Spójrzmy natomiast, co może sprawić, że spowolnienie w Europie będzie łagodne.

Po pierwsze, Europa posiada wystarczającą ilość pieniędzy, żeby odsunąć widmo bankructwa któregoś z krajów czy banków dalej w przyszłość. A to oznacza, że nie będzie wybuchu na miarę upadku Lehman Brothers, który był katalizatorem ostatniej globalnej recesji. Jest fundusz stabilizacyjny, jest EBC, który, choć niechętnie, podkupuje znaczące ilości obligacji skarbowych. Nie jest to bazooka, ale niezły i celny sztucer.

Po drugie, może się osłabić  euro, co pomogłoby zagrożonym krajom odzyskać konkurencyjność. Dzięki temu Włochy czy Hiszpania mogłyby zwiększyć eksport poza strefę euro, co pozwoliłoby im utrzymać wzrost PKB w okresie trudnych reform strukturalnych. To również sprzyjałoby wzrostowi zaufania na rynkach obligacji, a tym samym innych rynkach finansowych.

Reklama
Reklama

Po trzecie, może się okazać, że gospodarka amerykańska jest silniejsza, niż się spodziewano, i ciągnie za sobą Europę jak starszy zdrowy brat młodszą schorowaną siostrę. Jeżeli spojrzymy na to, co się działo na giełdach w drugiej połowie 2011 roku, zauważymy, że fale paniki nie były wywoływane jedynie informacjami z Europy, ale również – a może przede wszystkim – zmieniającym się ryzykiem recesji w USA.

To tylko wybrane krótkie argumenty. Pierwszy jest dość silny, a dwa kolejne to częściowo kwestia losu. Nie jestem optymistą, ale życzę optymistom, żeby mieli rację.

Nadchodzi 2012 rok. Niestety, nie jestem optymistycznie nastawiony do wydarzeń gospodarczych, jakie przyniesie. Obawiam się, że strefę euro czeka recesja, a Polskę silne spowolnienie wzrostu gospodarczego. Jednocześnie trzeba przyznać, że możliwość prognozowania jest ekstremalnie ograniczona. To, jak będzie wyglądał przyszły rok, zależy od starcia różnych sił, w którym jest duży element losowości.

W tych warunkach zaskakuje mnie słabość argumentów optymistów, czyli tych, którzy wierzą, że nie będzie źle. Na słuszne obawy, że rozkład strefy euro i słabość jej systemu bankowego będą uderzały w realną gospodarkę, odpowiadają często, że to czarnowidztwo i krakanie. I tyle. Rzadko można trafić na ciekawe argumenty wspierające pozytywny scenariusz.

Reklama
Opinie Ekonomiczne
Ukraina po 3,5 roku wojny: wiatr wieje w oczy, pomoc wygasa, a planu B brak
Materiał Promocyjny
25 lat działań na rzecz zrównoważonego rozwoju
Opinie Ekonomiczne
Krzysztof Adam Kowalczyk: Panika nad wyschniętą kałużą
Opinie Ekonomiczne
ArcelorMittal odpowiada Instratowi
Opinie Ekonomiczne
Jak zasypać Rów Mariański deficytu finansów publicznych w Polsce
Opinie Ekonomiczne
Witold M. Orłowski: Cud zielonej wyspy
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama