Firma eksportująca towary do RPA uzgodniła z kontrahentem 120-dniowy termin płatności oraz rozliczenie na bazie akredytywy. Pojawiła się jednak kwestia sfinansowania długiego okresu odroczenia płatności. Tu z pomocą przyszedł bank, dokonując dyskonta należności z tytułu akredytywy dokumentowej po dokonaniu wysyłki przez eksportera i przedstawieniu do banku niezbędnych dokumentów. Finansowanie przeprowadzono z przejęciem ryzyka wypłacalności banku zagranicznego i bez konsumowania linii kredytowych eksportera. Taki typ transakcji jest przykładem postfinansowania eksportu.
Inny klient podpisał kontrakt z partnerem z Egiptu na dostawy towarów, do produkcji których musiał zrobić zakupy w Polsce. Kontrakt ze strony odbiorcy został zabezpieczony akredytywą dokumentową, natomiast płatność z niej uruchamiana po wysyłce na podstawie dokumentów potwierdzających wysyłkę. Klient stanął przed problemem sfinansowania zakupów potrzebnych do wyprodukowania towarów będących przedmiotem eksportu.
157 mld euro może być wart cały polski eksport w roku 2013 według prognoz KUKE
W tym przypadku bank postawił do dyspozycji klienta kredyt celowy na sfinansowanie zakupów do realizacji kontraktu eksportowego, którego jednym z zabezpieczeń była cesja należności z akredytywy na bank finansujący. Taki typ transakcji jest przykładem prefinansowania eksportu.
Kolejny klient wziął udział w przetargu na dostawy towarów do Indii. Jednym z wymogów było przedstawienie wadium w postaci gwarancji bankowej lokalnego banku. Bank w Polsce, poprzez siatkę banków korespondentów wykorzystał strukturę gwarancji pośredniej, w ramach której wystawił regwarancję na bank indyjski z instrukcjami do wystawienia odpowiedniej gwarancji lokalnej, spełniającej wymogi dokumentacji przetargowej. To przykład wsparcia dla wymogu przedstawienia zabezpieczeń transakcyjnych w handlu międzynarodowym.
