Minister skarbu zapowiada

Rz: Co to znaczy być ministrem Skarbu Państwa?

Skutecznie i efektywnie zarządzać majątkiem, który został mi powierzony jako reprezentantowi państwa.

Będzie miotła?

Jeśli z bieżącego przeglądu będzie wynikało, że gdzieś trzeba wzmocnić nadzór, to owszem. Ale to nie jest tak, że chodzi tylko o personalia.

Mamy pomysł, by powołać w ministerstwie zespół wsparcia dla naszych przedstawicieli w radach nadzorczych. Zbudować ekipę, która będzie pomagała im w pracy. Bo oni mogą się czasem spotkać z problemami,  które przekraczają ich kompetencje.

W Azotach i PGNiG już pan dokonał zmiany. Teraz czas na resztę? Mówi się, że kolejny będzie KGHM.

Spodziewałem się, że jako minister skarbu w pierwszych miesiącach będę słyszał wyłącznie pytania o personalia, ale trudno nam będzie rozmawiać, jeśli nie uwierzycie, że ja naprawdę nie będę mechanicznie zarządzał tak dużym majątkiem.

Tu nie chodzi o wiarę.

To nie ja dokonywałem wspomnianych zmian. I proszę się z tego nie śmiać, ale to są kompetencje rad nadzorczych.

W PGNiG okoliczności podpisania memorandum przedstawione przez zarząd wprowadziły radę w konsternację. Posiedzenie, na którym została odwołana prezes, zostało poprzedzone zwołaniem posiedzenia rady, przed objęciem przeze mnie stanowiska, na wniosek niezależnego członka rady i nie było tam żadnej mojej ingerencji.

Natomiast od czasu nominacji nowego prezesa spółka azotowa została mocno doceniona, nastąpił wzrost wartości o blisko 35 proc. Czy potrzebny lepszy sygnał?

A na Rosjan, którzy ciągle mają plany zwiększyć w Azotach swoje udziały, jak pan patrzy?

Zarząd Grupy Azoty nie zmienił opinii na temat tego, co się stało prawie rok temu – definiuje to jako próbę wrogiego przejęcia. Zostały już podjęte określone działania.

Z mojego punktu widzenia stworzenie takiego narodowego championa jest korzystne, bo jesteśmy na europejskim rynku ważnym graczem. Osobiście w żaden sposób nie piętnuję pochodzenia kapitału, ale w energetyce i surowcach wskazana jest ostrożność. Mieliśmy przecież w przeszłości doświadczenia z przykręcaniem kurka z gazem.

Z naszych informacji wynika, że LOT wystąpi niedługo o drugą transzę pomocy. Zgodzi się pan?

To jest jeden z tych przypadków, gdzie polityka doprowadziła do poważnych turbulencji i dzisiaj spółka balansuje na krawędzi bankructwa. Uważam, że tam, gdzie to nie jest konieczne, państwo nie powinno konkurować z prywatnym biznesem, który generalnie jest lepiej zorganizowany.

Jeśli chodzi o LOT, to mamy aż nadto dowodów na to, czym skutkuje ingerencja polityki i związków zawodowych w działalność firmy.

Czy się zgodzę? Wszystko będzie zależało od planu naprawczego. W najbliższych dniach znajdzie się na moim biurku.

Na chwilę obecną ku czemu pan się bardziej skłania?

Nie widziałem jeszcze dokumentów, a jedynie zręby planu...

I?

Przesłanie jest jednoznaczne: plan ma pokazać, że struktura firmy zostanie tak zmieniona, że spółka na stałe odzyska rentowność.

Czas skończyć z megalomanią i oczekiwaniem, że bez względu na koszty trzeba mieć narodowego przewoźnika. Dlatego będę rekomendował przyjęcie planu, tylko jeśli będzie oparty na racjonalnych przesłankach.

Na ten moment wstępne analizy na temat grudniowej pożyczki potwierdzają, że miała racjonalne podstawy.

Gaz łupkowy jest nadal dla państwa jednym z głównych priorytetów?

Nie ma chyba Polaka, który by się nie ucieszył na informacje o złożach sprzed kilku lat. Potem niechętnie patrzyliśmy na korekty dotyczące zasobów.

Wydaje mi się, że na tej początkowej fali euforii uwolniono za dużo emocji.

Studzi pan oczekiwania.

Nie. Ale uważam, że uczciwie i realnie trzeba wziąć się do roboty na miarę swoich możliwości. Dziś możemy oczekiwać, że przy pomocy Orlenu, Lotosu, PGNiG rzetelnie zbadamy złoża. Są na to pieniądze, ale musimy namacalnie stwierdzić, ile jest tego gazu. Tu nie chodzi o studzenie emocji czy oczekiwań, ale trzeba zachować zdrowy rozsądek.

Będzie pan zachęcał PGE, by jednak zbudowała elektrownię w Opolu?

To inwestycja, która jest zapisana w obowiązującej strategii spółki. Przy całym zrozumieniu wątpliwości źle się stało, że zawieszenie projektu zostało zakomunikowane tak, jak zostało. Nikt się tego nie spodziewał, bo stopień zaawansowania procesu sugerował pewność realizacji. Nie będę przymuszał, bo zarząd nie może podjąć decyzji o nierentownej inwestycji, ale czekam na odpowiedź, dlaczego gdzie indziej to wygląda inaczej. Bloki o mniej więcej takiej właśnie mocy jak w elektrowni w Opolu będą niezbędne do wypełnienia niedoborów zapotrzebowania energii w niedalekiej przyszłości. Myślę, że niektórzy menedżerowie spółek Skarbu Państwa mają po prostu problem z pogodzeniem odpowiedzialności przed akcjonariuszami i realizacją polityki państwa, do czego zostali przecież powołani pośrednio między innymi przez głównego akcjonariusza. To się zmieni!

Ślimaczą się również przygotowania do budowy elektrowni atomowej.