Rozłam w Porozumieniu Zielonogórskim

Skupiające lekarzy rodzinnych Porozumienie Zielonogórskie to organizacja, która w grudniu 2010 r. groziła zamknięciem przychodni. Chwaliła się wtedy, że należy do niej 14 tys. medyków opiekujących się 70 proc. pacjentów (według NFZ Porozumienie miało 5 tys. lekarzy).

W niedzielę to się zmieniło. Z Porozumienia odeszła najmocniejsza organizacja regionalna – z Wielkopolski. Lekarze z tego województwa twierdzą, że stanowili aż dwie trzecie wszystkich członków PZ (jest ich ok. 3 tys.).

– Przyjmujemy to z ubolewaniem – mówi Krzysztof Radkiewicz, wiceprezes PZ. Ale zaznacza: – Będziemy teraz jeszcze skuteczniejsi.

Obie strony sygnalizują, że spór zaczął się w grudniu, gdy lekarze z PZ domagali się podwyżek. Grozili, że nie podpiszą umów z NFZ i zamkną przychodnie. Interweniował premier.

– W tej chwili organizacja postrzegana jest jako grupa nacisku, dla której korzyści finansowe są dobrem najwyższym. Miejsce merytorycznych negocjacji zajęło zastraszanie – ocenia Bożena Janicka, prezes organizacji w Wielkopolsce.

Dodaje, że wykorzystywanie pacjentów w sporze z rządem powinno być ostatecznością.

Lekarzom z Wielkopolski nie podobała się też forma rozmów, np. hasło „Za Big Maca lecz Polaka". – Taka awantura, a właściwie nic nie udało się osiągnąć – mówi jeden z nich.

– W czasie grudniowych rozmów prezes Janicka wbiła nam nóż w plecy. W sposób niesolidarny nie poparła ogólnopolskiego protestu lekarzy – oburza się Radkiewicz. – To osłabiło naszą pozycję w negocjacjach.

Sytuację komplikuje fakt, że PZ przed poprzednimi wyborami podpisało z PO porozumienie o współpracy, a ówczesny szef organizacji Marek Twardowski został wiceministrem zdrowia. Premier odwołał go w grudniu, bo uznał, że ma zbyt bliskie związki ze środowiskiem, które weszło w spór z rządem.

Osoby związane z rządem wiążą rozłam z różnicami strategii obu organizacji przed wyborami.

Radkiewicz: – W kwietniu wracamy do rozmów o stawkach za leczenie, tak jak ustaliliśmy z premierem w grudniu.