Ustawienie billboardu przy drodze wymaga zezwolenia

Zgodnie z art. 3 pkt 3 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=5B1927910EE7D85551AC359AD8058DA5?id=183262]ustawy z 7 lipca 1994 roku – Prawo budowlane (PrBud)[/link] urządzenia reklamowe trwale związane z gruntem zostały uznane za budowle. Reklamy niezwiązane trwale z gruntem (np. przytwierdzone do budynku czy osadzone na innej konstrukcji czy instalacji naziemnej) nie stanowią w świetle przepisów PrBud budowli.

Artykuł 29 ust. 2 pkt 6 PrBud przewiduje, że obowiązek uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę nie dotyczy robót budowlanych polegających na zainstalowaniu urządzeń reklamowych, a także tablic reklamowych (np. przytwierdzanych do ściany budynku lub osadzonych na innej konstrukcji naziemnej).

[srodtytul]Budowla czy też nie[/srodtytul]

W orzecznictwie istnieje rozbieżność co do zakresu wskazanego powyżej zwolnienia. Mianowicie obejmuje ono również instalacje reklam trwale związanych z gruntem. Według pierwszego z nurtów orzecznictwa w tym ostatnim wypadku nie jest także wymagane uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę. Tytułem przykładu należy wskazać na [b]wyrok WSA w Warszawie z 30 maja 2005 r.[/b], zgodnie z którym instalacja tablic i urządzeń reklamowych nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Ustawodawca nie uzależnił wyjątku wyszczególnionego w art. 29 ust. 2 pkt 6 (PrBud) ani od wielkości tablic i urządzeń reklamowych, ani też od tego, czy są to tablice lub urządzenia wkopane w ziemię, a więc trwale związane z gruntem, które można uznać za budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 PrBud, czy też są to tablice lub urządzenia reklamowe ustawione na konstrukcji naziemnej [b](VII SA/Wa 1311/04)[/b].

Według drugiego nurtu reprezentowanego w orzecznictwie zwolnienie od obowiązku uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę dotyczy jedynie reklam, które nie są trwale związane z gruntem. Wobec tego tylko instalowanie urządzeń reklamowych niepowiązanych w sposób trwały z gruntem nie będzie objęte obowiązkiem uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę. Jako przykład takiego orzeczenia należy wskazać przede wszystkim na [b]wyrok NSA z 28 czerwca 2006 r.[/b], zgodnie z którym budowa urządzeń reklamowych wolno stojących trwale związanych z gruntem wymaga pozwolenia na budowę[b] (II OSK 931/05)[/b].

Przeważająca część orzecznictwa w tym zakresie skłania się ku liberalnej wykładni art. 29 ust. 2 pkt 6 PrBud. Należałoby zatem przyjąć, że [b]instalowanie urządzeń reklamowych trwale związanych z gruntem będzie podlegało wyłączeniu z obowiązku uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę. [/b]W konsekwencji zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 1 PrBud instalacja urządzenia reklamowego lub tablicy reklamowej będzie więc wymagała jedynie dokonania zgłoszenia właściwemu organowi (czyli staroście).

[srodtytul]Zgłoszenie do starosty[/srodtytul]

W zgłoszeniu należy określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót budowlanych oraz termin ich rozpoczęcia. Do zgłoszenia inwestor powinien także dołączyć oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz w zależności od potrzeb odpowiednie szkice lub rysunki, a także pozwolenia, uzgodnienia i opinie wymagane odrębnymi przepisami. [b]Do wykonywania robót budowlanych można przystąpić, jeżeli w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia właściwy organ nie wniesie w drodze decyzji sprzeciwu, przy czym nie później niż po upływie dwóch lat od określonego w zgłoszeniu terminu ich rozpoczęcia. [/b]

W przypadku gdy zgłoszenie będzie dotyczyło instalowania tablic czy urządzeń reklamowych, które ze względu na swój charakter (np. parametry, sposób zainstalowania itp.) mogłyby zagrażać bezpieczeństwu, wywoływać pogorszenie stanu środowiska, zabytków, pogorszenie warunków zdrowotno-sanitarnych albo powodować uciążliwości dla terenów sąsiednich, starosta będzie mógł na podstawie art. 30 ust. 7 PrBud nałożyć na inwestora obowiązek uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę. Za przyjęciem takiego rozwiązania wyraźnie opowiada się orzecznictwo [b](wyrok WSA w Warszawie z 13 stycznia 2006 r., sygn. akt VII SA/Wa 1052/05).[/b]

[srodtytul]Zgoda konserwatora[/srodtytul]

W określonych sytuacjach uzyskanie pozwolenia na budowę jest konieczne. Przede wszystkim w przypadku, gdy reklama ma zostać zainstalowana na budynku wpisanym do rejestru zabytków. W myśl art. 39 ust. 1 PrBud wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę dla inwestycji realizowanej na obiekcie wpisanym do takiego rejestru będzie możliwe jedynie po uprzednim uzyskaniu pozwolenia właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków. [b]Pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków nie będzie natomiast konieczne w przypadku instalowania tablic czy urządzeń reklamowych na obiektach niewpisanych do rejestru zabytków, ale jedynie objętych ochroną konserwatorską[/b] na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W takiej sytuacji przed wydaniem pozwolenia na budowę starosta będzie musiał tylko dokonać uzgodnień z wojewódzkim konserwatorem zabytków.

[srodtytul]Banery i tablice[/srodtytul]

Uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę będzie także konieczne w przypadku instalowania reklam świetlnych i podświetlanych tablic poza obszarem zabudowanym w rozumieniu ustawy z 20 czerwca 1997 roku – Prawo o ruchu drogowym. Reklamy instalowane przy drogach muszą dodatkowo spełniać kryteria określone w ustawie z 21 marca 1985 roku o drogach publicznych.

Jak przewiduje art. 43 ust. 1 tej ustawy, obiekty budowlane przy drogach (a więc także reklamy) powinny być usytuowane w odpowiedniej odległości od zewnętrznej krawędzi drogi, przy czym odległość ta będzie uzależniona od tego, czy mamy do czynienia z terenem zabudowanym czy nie, oraz kategorii drogi, przy której ma być instalowana reklama (np. odległość ta wynosi co najmniej 10 m na terenie zabudowanym oraz 25 m poza terenem zabudowanym – w przypadku dróg krajowych).

[srodtytul]Legalizacja samowoli[/srodtytul]

Inwestor, który instaluje reklamę bądź urządzenie reklamowe bez wymaganej decyzji o pozwoleniu na budowę lub zgłoszenia, musi się liczyć z konsekwencjami.

Zgodnie z art. 48 ust. 1 PrBud powiatowy inspektor nadzoru budowlanego może nakazać rozbiórkę urządzenia reklamowego zainstalowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę. Rozbiórka to jednak rozwiązanie ostateczne. Jeżeli bowiem instalacja reklamy jest zgodna z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz nie narusza przepisów (w tym techniczno-budowlanych), wówczas powiatowy inspektor nadzoru budowlanego jedynie wstrzymuje w drodze postanowienia prowadzenie robót budowlanych.