[b]Magdalena Zienkiewicz:[/b] Przede wszystkim należy zaznaczyć, że cesja umowy deweloperskiej nie oznacza nabycia prawa do lokalu. Jest jedynie wstąpieniem w prawa i obowiązki wynikające z zawartej z deweloperem umowy. Dopiero treść umowy deweloperskiej będzie wskazywać dalszą procedurę, terminy oraz koszty dotyczące przyszłego nabycia prawa własności lokalu. Przed zawarciem umowy cesji umowy deweloperskiej należy się zaznajomić z jej treścią. Czytelnik musi posiadać wiedzę, jakie prawa nabędzie i jakie zobowiązania będzie musiał wykonać. W tym miejscu należy zasygnalizować, że potocznie nazywana cesją umowa o przejęcie całości praw i obowiązków wynikających z umowy deweloperskiej, zawiera zarówno elementy przelewu wierzytelności, jak i wstąpienia w dług. Tu niezbędna będzie zgoda dewelopera. Należy mieć również na uwadze, że z postanowień umowy deweloperskiej może wynikać zakaz dokonywania cesji. Jeżeli cesja jest możliwa, należy zbadać stan prawny oraz faktyczny prowadzonej inwestycji. W tym celu należy ustalić tytuł prawny dewelopera do nieruchomości, na której prowadzona jest inwestycja. Warto sprawdzić również pozwolenie na budowę inwestycji oraz stan jej realizacji, w szczególności terminowość wykonywania kolejnych etapów budowy. Istotne jest również zbadanie samego dewelopera, w tym jego kondycji finansowej i wypłacalności.
[b]Piotr Woźniak:[/b] Jeżeli z treści umowy deweloperskiej wynika, że zbywca był zobowiązany do uiszczenia na rzecz dewelopera jakichkolwiek pieniędzy, warto uzyskać stosowne dowody zapłaty. Godna uwagi jest także analiza sposobu finansowania inwestycji, w szczególności, to, czy środki wpłacane z tytułu umowy deweloperskiej są deponowane na rachunku powierniczym czy przeznaczane na spłatę kredytu dewelopera zaciągniętego na realizację inwestycji, czy może deweloper ma swobodę w ich dysponowaniu.Warto również ustalić, w przypadku gdy nieruchomość jest obciążona hipoteką zabezpieczającą spłatę kredytu udzielonego na realizację inwestycji, czy deweloper dysponuje zgodą banku finansującego na bezobciążeniowe wyodrębnienie i sprzedaż lokali.
[b]Czytelniczka kupiła mieszkanie od osoby, która dostała je aktem notarialnym od ciotki w zamian za opiekę. Starsza pani nie mieszka w tym lokalu, obdarowana też nie, więc postanowiła go sprzedać. Do transakcji doszło w czasie, kiedy ciotka podważała darowiznę, mówiąc, że rodzina nie opiekuje się nią. Jaka jest możliwość cofnięcia darowizny? [/b]
[b]Piotr Woźniak:[/b] Darowizna może zostać odwołana, jeżeli obdarowany dopuścił się w stosunku do darczyńcy rażącej niewdzięczności. Jeżeli darczyńca uważa, że rażąca niewdzięczność miała miejsce, może w piśmie skierowanym do obdarowanego darowiznę odwołać. Odwołanie darowizny nie powoduje przejścia zwrotnego prawa własności nieruchomości na darczyńcę. Do tego wymagane jest złożenie przez obdarowanego oświadczenia woli w formie aktu notarialnego. Jeżeli obdarowany odmawia przeniesienia zwrotnego prawa własności, darczyńca może dochodzić tego obowiązku przed sądem. W postępowaniu tym darczyńca będzie musiał udowodnić rażącą niewdzięczność obdarowanego. Nie istnieje jednolita interpretacja tego pojęcia, a rozstrzygnięcie sądu będzie się opierać na konkretnym stanie faktycznym ustalonym w trakcie postępowania.
Sąd Najwyższy w wyroku z 19 marca 2009 roku (III CSK 307/08) wskazał, że rażąca niewdzięczność może polegać na zaniechaniu działań obdarowanego wobec darczyńcy, jeżeli bliska więź pokrewieństwa wymagałaby jednak podjęcia działań aktywnych, polegających zwłaszcza na zapewnieniu darczyńcy (osobie bliskiej) stosownej pomocy w jej sprawach osobistych.
Jeżeli czytelniczka nabyła mieszkanie w momencie, kiedy obdarowana była jego właścicielem, to nabycie będzie ważne oraz skuteczne.