Wspólnota mieszkaniowa zostanie obciążona opłatą za zajęcie pasa drogowego

Wspólnota mieszkaniowa zakończyła termomodernizację kamienicy. Okazuje się, że teraz musi do Zarządu Dróg Miejskich płacić za zajęcie pasa drogowego (przez dodany do elewacji styropian) zajętej przez rzut poziomy obiektu 2,47m[2] stawki 0,60 zł/m[2] dziennie. Poprawiliśmy efektywność wykorzystania energii do ogrzewania, wykonaliśmy elewacje i przyczyniliśmy się tym samym do upiększenia naszego otoczenia i estetyki dzielnicy a również Warszawy. Wobec tego dlaczego obarczono nas dodatkową opłatą? Czy jest możliwość uzyskania anulowania takiej opłaty i do jakiej instytucji musimy się zwrócić, aby zwolniono mieszkańców z dodatkowego obciążenia?

Dokonanie termomodernizacji może powodować konieczność ponoszenia opłaty - mówi Dorota Burczaniuk aplikantka radcowska z Kancelarii Prawnej Filipek & Kamiński sp.k.

W opisanej sprawie przede wszystkim należy zbadać, czy w opisanym stanie faktycznym w rzeczywistości doszło do zajęcia przez wspólnotę mieszkaniową pasa drogowego. Weryfikacji należy dokonać w oparciu o dane z ewidencji gruntów i budynków.  Jeżeli budynek znajduje się w obrysie działki graniczącej z drogą, to poprzez dokonanie termomodernizacji niewątpliwie zwiększyła się wielkość tego budynku, a tym samym nastąpiło zajęcie pasa drogowego.

Na podstawie art. 40 ust. 1, ust. 3 i ust. 11 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. DzU z 2007r. nr 19, poz. 115 ze  zm.)  zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg wymaga zezwolenia zarządcy drogi, w drodze decyzji administracyjnej. Za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę. Opłatę tę ustala, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy zarządca drogi przy udzielaniu zezwolenia na zajęcie pasa drogowego. Z kolei zgodnie z art. 40 ust. 12 tej ustawy, za  zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi, z przekroczeniem terminu zajęcia określonego w zezwoleniu lub o powierzchni większej niż określona w zezwoleniu, zarządca drogi wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości 10-krotności opłaty ustalanej na podstawie zezwolenia. Brzmienie przepisów nie pozostawia jakichkolwiek wątpliwości, iż zarządca ma obowiązek zarówno ustalenia opłaty jak również wymierzenia kary pieniężnej w przypadku powstania przesłanek określonych w powyższych przepisach.

Warto jednak zauważyć, iż w orzeczeniu z 17 czerwca 1998 r., Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, iż nałożenie kary pieniężnej za samowolne zajęcie pasa drogowego  jest możliwe wyłącznie w wypadku zawinionego zajęcia pasa drogowego bez zezwolenia (sygn. akt II SA 537/98) .

Jeżeli z ewidencji gruntów i budynków wynika, iż budynek został posadowiony w pasie drogowym przed wejściem w życie wspominanej ustawy o drogach publicznych lub później, na skutek zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zastosowanie znajdzie art. 38 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, zgodnie z którym istniejące w pasie drogowym obiekty budowlane i urządzenia niezwiązane z gospodarką drogową lub obsługą ruchu, które nie powodują zagrożenia i utrudnień ruchu drogowego i nie zakłócają wykonywania zadań zarządu drogi, mogą pozostać w dotychczasowym stanie. W wyroku z 28 czerwca 2007 r. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż uprawnienie do używania istniejącego obiektu budowlanego znajdującego się w pasie drogowym nie wymaga uzyskania decyzji administracyjnej - zezwolenia na zajęcie pasa drogowego, a obowiązek uzyskania zgody zarządcy drogi odnosi się jedynie do sytuacji przebudowy i remontu (sygn. akt I OSK 811/06). Art. 38 ust. 1 ustawy o drogach publicznych legalizuje zatem istnienie w pasie drogowym obiektów budowlanych i nie zawiera jakiegokolwiek odesłania do przepisów nakładających na obywatela obowiązek wystąpienia z wnioskiem o wydanie decyzji administracyjnej w przedmiocie zezwolenia na jego zajęcie i na tej podstawie ustalenia opłaty. Ustawa nie przewiduje opłat za remont obiektu budowlanego znajdującego się w pasie drogowym.

Od niekorzystnej dla wspólnoty decyzji administracyjnej, na podstawie której dokonano naliczenia opłaty, wspólnota mieszkaniowa może się odwołać do organu administracji publicznej II instancji. Stosowne pouczenie winno znajdować się w samej decyzji.  Zasadnym wydaje się zarzucenie nie wyjaśnienia w stopniu dostatecznym zaistniałego stanu faktycznego i prawnego sprawy, poprzez nie ustalenie, czy istotnie zajmowany jest pas drogowy i czy w istniejącym stanie prawnym i faktycznym należało w stosunku do Wspólnoty Mieszkaniowej wszcząć postępowanie o ustalenie dodatkowej opłaty.

Czytaj także w serwisie:

Prawo dla Ciebie

»

Nieruchomości