Znacznie trudniej jest rozwiązać umowę notarialną od zawartej na piśmie, chociaż prawo przewiduje tego typu przypadki. Klient dewelopera może więc rozwiązać umowę w sytuacji, gdy zabraknie w niej któregoś z niezbędnych elementów wyliczonych w art. 22 ustawy deweloperskiej.
Takie same prawo przysługuje mu w sytuacji, gdy treść umowy nie jest zgodna z treścią prospektu informacyjnego lub załącznikami dołączonymi do niego albo też sam prospekt nie spełnia standardów, tzn. nie jest sporządzony według wzoru z ustawy.
Klient dewelopera może także zrezygnować z umowy w sytuacji, gdy nie otrzymał (mimo że tego żądał) prospektu informacyjnego (z załącznikami). Odstąpienie od umowy jest możliwe także wtedy, gdy informacje zawarte w prospekcie informacyjnym lub załącznikach, na podstawie których zawarto umowę, są niezgodne ze stanem faktycznym i prawnym w dniu podpisania umowy deweloperskiej. Nabywca może również rozwiązać umowę, gdy deweloper nie przeniósł na niego prawa do lokalu w terminie określonym w umowie deweloperskiej.
W tym wypadku przed skorzystaniem z prawa do odstąpienia od umowy nabywca ma obowiązek wyznaczyć deweloperowi 120-dniowy termin na przeniesienie prawa i dopiero w razie bezskutecznego upływu tego terminu może skutecznie odstąpić od umowy. Klient dewelopera zachowuje jednak roszczenie z tytułu kary umownej za okres opóźnienia (art. 29 ust. 3 ustawy). W razie skorzystania przez nabywcę z prawa odstąpienia umowa deweloperska uważana jest za niezawartą. Klient nie ponosi żadnych kosztów z tym związanych.
Uwaga!
