Dlaczego nie powstanie dom nad Wisłą

W skardze do WSA Anna F. próbowała podważyć odmowę. Zarzucała, że nie uwzględniła odmiennej opinii biegłego, sporządzonej na jej zlecenie. Nie zasięgnięto też opinii państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej.

Sąd uznał jednak, że odmowa była uzasadniona i oddalił skargę. Sędzia Agnieszka Wójcik podkreśliła, że działka leży w bezpośrednim sąsiedztwie Wisły, gdzie nie ma wałów przeciwpowodziowych, na obszarze zagrożonym całkowitym zalaniem raz na 100 lat. ?Nie oznacza to jednak, że takie prawdopodobieństwo występuje w odstępach stuletnich.

Zagrożenie może być bowiem niskie – 0,2 proc., czyli powódź raz na 500 lat, średnie – 1 proc. (raz na 100 lat) i wysokie – 10 proc., raz na dziesięć lat. Istnieje też ryzyko powodziowe dotyczące obiektów zagrożonych zalaniem.

Mapy zagrożenia

Mapy takiego zagrożenia i ryzyka powodziowego,wymagane przez unijną dyrektywę powodziową, i polskie prawo wodne, dopiero co zostały opublikowane na portalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej. Wkrótce zostaną przekazane jednostkom administracji publicznej. Od tej pory wszystkie decyzje o warunkach zabudowy mają uwzględniać poziom zagrożenia powodziowego. Na zmiany w studiach i planach zagospodarowania jest przewidziane półtora roku.

– Uniemożliwi to zabudowę terenów zalewowych, ale dopiero na przyszłość – ocenia Mariusz Zega z organizacji ekologicznej WWF Polska. – Pozostaną zaszłości w postaci istniejącej zabudowy, nawet całych osiedli, jak we Wrocławiu czy w Warszawie, wprowadzanych do planów przez władze samorządowe.

Tereny zalewowe kuszą, ale podwyższanie wałów przeciwpowodziowych nie zapewni bezpieczeństwa, gdy woda stuletnia pojawia się co kilka lat. Państwo będzie musiało przemyśleć możliwe skutki, straty i podjąć inne sposoby przeciwdziałania. A może nawet stopniowo przesiedlać ludzi z terenów zalewowych i oddać je rzekom.