Odpowiada [b]Krzysztof Dziewior[/b], Centrum Informacji i Doradztwa Mieszkaniowego.
– Zgodnie z zapisem art. 22 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=128489]ustawy o własności lokali[/link] we wspólnocie mieszkaniowej właściciele określają (w drodze podjęcia uchwały) zakres i sposób prowadzenia pozaksięgowej ewidencji kosztów zarządu nieruchomością wspólną, zaliczek uiszczanych na ich pokrycie, a także innych wydatków na rzecz nieruchomości wspólnej. Podmiot sprawujący zarząd nieruchomością wspólną zgodnie z zapisem art. 29 ustawy o własności lokali ma obowiązek przestrzegania postanowień takiej uchwały.
Podatkowa księga przychodów i rozchodów jest formą uproszczoną prowadzenia ewidencji przychodów i kosztów, natomiast sama w sobie nie umożliwia kontroli poszczególnych rozrachunków, a także stanu funduszu remontowego oraz kont bankowych. Nie umożliwia również właściwego podziału przychodów i kosztów związanych z działalnością opodatkowaną CIT i zwolnioną z tego podatku, a w przypadku, gdy wspólnota mieszkaniowa stanie się podatnikiem, uniemożliwi sprawdzalnego prowadzenia rejestru zakupów i sprzedaży wymaganych w ustawie o podatku od towarów i usług.
Samo bilansowanie przychodów i kosztów wspólnoty mieszkaniowej jest możliwe w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, natomiast sprawdzenie zbilansowania całego układu księgowego wspólnoty (czyli danie odpowiedzi na podstawowe pytanie, dlaczego stan rachunku bankowego wspólnoty mieszkaniowej nie równa się wynikowi za dany rok obrotowy), jest już niemożliwe. Dlatego osoby prowadzące księgowość wspólnot mieszkaniowych wybierają sprawdzoną formę prowadzenia ewidencji pozaksięgowej, wykorzystując do tego typowe oprogramowanie odpowiadające podstawowym wymogom ustawy o rachunkowości, czyli stosują podwójny zapis na dwóch urządzeniach księgowych (kontach), z jednoczesnym zachowaniem zasady ciągłości i sprawdzalności układu bilansowego.
