Jak sprawnie przeprowadzić eksmisję

Podstawą egzekucji jest tytuł wykonawczy, którym jest tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności.

Komornik, wykonując obowiązek opróżnienia lokalu służącego zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika na podstawie tytułu wykonawczego, z którego nie wynika prawo dłużnika do lokalu socjalnego lub zamiennego – wstrzyma się z dokonaniem czynności do czasu, gdy gmina wskaże tymczasowy lokal lub gdy dłużnik znajdzie takie pomieszczenie (art. 1046 § 4 k.p.c.). Komornik nie może się wstrzymać z dokonaniem czynności, jeżeli wierzyciel wskaże lokal tymczasowy (art. 1046 § 5 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=70930]k.p.c.[/link])

[srodtytul]Meble trzeba zabezpieczyć[/srodtytul]

W przepisach kodeksu postępowania cywilnego określone zostało również, jakim warunkom powinno odpowiadać takie pomieszczenie (art. 1046 § 6 k.p.c.) oraz kiedy można odstąpić od określonych wymagań dotyczących metrażu i położenia pomieszczenia tymczasowego. Odstąpić można wyłącznie za zgodą osoby przekwaterowywanej (art. 1046 § 7 k.p.c.). Zgodnie z art. 1046 § 9 k.p.c., przeprowadzając egzekucję, komornik usunie ruchomości niebędące przedmiotem egzekucji i odda je dłużnikowi. W razie jego nieobecności pozostawi je jakiejś osobie dorosłej spośród domowników dłużnika. Gdy zaś i to nie jest możliwe, ustanowi dozorcę, pouczając go o obowiązkach i prawach dozorcy ustanowionego przy zajęciu ruchomości, i odda mu usunięte ruchomości na przechowanie na koszt dłużnika.

Tak więc za całość realizacji postępowania eksmisyjnego odpowiada właściwy komornik sądowy. Do niego również należy ewentualny sposób zabezpieczenia rzeczy znajdujących się w lokalu.

[srodtytul]Szczegóły w rozporządzeniu[/srodtytul]

5 lutego 2005 r. weszło w życie [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=176618]rozporządzenie ministra sprawiedliwości w sprawie szczegółowego trybu postępowania w sprawach o opróżnienie lokalu lub pomieszczenia albo o wydanie nieruchomości oraz szczegółowych warunków, jakim powinno odpowiadać tymczasowe pomieszczenie[/link]. Z treści § 2 ust 1 rozporządzenia wynika, że jeżeli z tytułu wykonawczego nakazującego opróżnienie lokalu służącego zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika nie wynika prawo do lokalu socjalnego lub zamiennego, to obowiązkiem komornika jest ustalenie sytuacji rodzinnej i majątkowej dłużnika oraz tego, czy przysługuje mu tytuł prawny do innego lokalu.

Jeżeli dłużnikowi nie przysługuje prawo do innego lokalu lub pomieszczenia ani nie znalazł on tymczasowego pomieszczenia, komornik niezwłocznie występuje do gminy, właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu, o wskazanie tymczasowego pomieszczenia. Wystąpienie to jest zbędne, jeżeli wierzyciel wskazał tymczasowe pomieszczenie (§ 2 ust. 3 rozporządzenia).

Tymczasowe pomieszczenie powinno spełniać określone warunki, m.in.:

- posiadać dostęp do źródła zaopatrzenia w wodę i do ustępu, chociażby te urządzenia znajdowały się poza budynkiem,

- posiadać oświetlenie naturalne i elektryczne,

- posiadać możliwość ogrzewania,

- posiadać niezawilgocone przegrody budowlane,

- zapewniać możliwość zainstalowania urządzenia do gotowania posiłków.

[srodtytul]Lokator może się bronić[/srodtytul]

Osoba, wobec której orzeczono eksmisję, może przede wszystkim złożyć skargę na czynności komornika do sądu rejonowego (art. 767 k.p.c.). Sąd rozpoznaje ją w terminie tygodniowym od dnia jej wpływu. Jeżeli skarga zawiera braki formalne, które podlegają uzupełnieniu, w terminie tygodniowym od jej uzupełnienia. Wniesienie skargi nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego ani wykonania zaskarżonej czynności, chyba że sąd zawiesi postępowanie lub wstrzyma dokonanie czynności (art. 767[sup]2[/sup] § 1 i 2 k.p.c.).

Eksmitowany może również wnieść powództwo przeciwegzekucyjne, które zawiera żądanie dłużnika pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części. Powództwo to powinno zostać wytoczone w sytuacjach określonych w art. 840 k.p.c. Po pierwsze, jeżeli dłużnik przeczy zdarzeniom, na których oparto egzekucję (np. twierdzi, że nie zalega z opłatami i czynszem za mieszkanie). Po drugie, jeżeli po wydaniu tytułu egzekucyjnego zobowiązanie wygasło, np. wskutek zapłacenia zaległego czynszu za lokal.