Zmiany przepisów nie odbierają bonifikaty

Tak wynika z wyroku Sądu Najwyższego kończącego spór wygraną Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej (WSM) z Miastem Stołecznym Warszawa.

W 2006 r. WSM wystąpiła przeciwko miastu o zwrot świadczenia nienależnego – 9,8 mln zł z wniesionej w latach 2001 – 2006 sumy jako opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste. W decyzji i notarialnej umowie było zastrzeżenie, że użytkownik wieczysty będzie uiszczał opłaty obniżone o 50 proc.

System ustalania opłat za użytkowanie wieczyste i bonifikat zmienił się z wejściem w życie ustawy z 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. Podobny system obowiązuje dziś w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=175872]ustawie z 1997 r. o gospodarce gruntami[/link], która zastąpiła ustawę z 1985 r. Po tych zmianach gminy zaczęły wypowiadać spółdzielniom wysokość opłat rocznych i naliczać je wedle nowych przepisów.

[srodtytul]Spółdzielnia chce zwrotu nadpłat [/srodtytul]

Dopiero w 2006 r. WSM wystąpiła do miasta o zwrot nadpłat wynikłych z nieuwzględnionej obniżki za lata 2001 – 2006. Po bezskutecznym wezwaniu miasta do próby ugodowej wniosła sprawę do sądu. Powołując się na stanowisko zajęte przez SN w uchwale z 24 czerwca 2004 r. [b](sygn. III CZP 23/04)[/b], domagała się 9,8 mln zł z odsetkami.

SN uznał w tej uchwale, że obniżenie opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste o 50 proc. ustalone w umowie o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste pod rządem starej ustawy z 1961 r. o gospodarce gruntami w miastach i osiedlach obowiązuje także pod rządem ustawy z 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, dopóki umowa stron w tym zakresie nie zostanie skutecznie zmieniona. Nie pozbawia też użytkownika wieczystego prawa do bonifikaty samo wypowiedzenie opłaty rocznej dokonane w celu jej aktualizacji. Takie samo stanowisko zajął SN wcześniej w wyroku z 16 maja 2002 r. [b](sygn. IV CKN 103/01)[/b].

Sąd I instancji uwzględnił żądanie WSM, a sąd II instancji zaakceptował ten wyrok. Sądy, podzielając stanowisko SN, uznały, że kwoty równe starej zniżce były nienależnym świadczeniem i że podlegają zwrotowi na podstawie przepisów kodeksu cywilnego o bezpodstawnym wzbogaceniu (art. 405 i nast.). Co ważne dla kondycji budżetów gmin – przyjęły dziesięcioletni okres przedawnienia roszczeń o ich zwrot.

[srodtytul]Umowy zawarte obowiązują [/srodtytul]

W skardze kasacyjnej miasto argumentowało m.in., że zapis w umowie notarialnej o zniżce miał tylko znaczenie informacyjne; był powtórzeniem stosownego przepisu o zniżkach. Twierdziło, że do roszczeń, o jakie chodzi w tej sprawie, zastosowanie ma trzyletni termin przedawnienia. Jeśli bowiem zwrot świadczenia nienależnego dotyczy świadczenia okresowego, to również to roszczenie przedawnia się w terminie właściwym dla świadczeń okresowych, tj. trzyletnim.

SN oddalił skargę kasacyjną miasta. Nie zgodził się z żadnym z zarzutów skargi. Sędzia Marian Kocon stwierdził, iż SN podziela stanowisko zajęte we wskazanej uchwale z 2004 r. i wyroku z 2002 r. Podziela pogląd, że zmiany stanu prawnego nie wpłynęły na zniżki ustalone w akcie notarialnym pod rządem ustawy z 1961 r. Pacta sunt servanda – mówił sędzia. Kluczowe znaczenie ma to – tłumaczył – że ani w ustawie z 1985 r., ani w przepisach wykonawczych do niej, ani też w ustawie z 1997 r. nie ma regulacji, która by wyraźne pozbawiała spółdzielnie tych zniżek. Zapisano natomiast w nich, że wysokość opłat ustala się w umowie o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. [b](sygn. I CSK 18/09)[/b]

[ramka][srodtytul]Według uznania właściciela[/srodtytul]