Inwestycje w nieruchomości - w co nie inwestować

1. Naj­waż­niej­sza lo­ka­li­za­cja

Zda­niem Ja­ro­sła­wa Ję­drzyń­skie­go, ana­li­ty­ka z por­ta­lu Ry­nek­Pier­wot­ny.com, ja­kość nie­ru­cho­mo­ści okre­śla przede wszyst­kim jej lo­ka­li­za­cja.

– Im lep­sza lo­ka­li­za­cja, tym lep­sza lo­ka­ta, i na od­wrót – pod­kre­śla Ja­ro­sław Ję­drzyń­ski. – I nie cho­dzi tyl­ko o miej­sca, któ­re są naj­bar­dziej atrak­cyj­ne dziś, ale też te, któ­re mo­gą być ta­kie w przy­szło­ści, np. dzię­ki pla­no­wa­nej w oko­li­cy li­nii me­tra. Do­da­je, że do­brą lo­ka­tą ka­pi­ta­łu na pew­no nie bę­dzie miesz­ka­nie w fa­tal­nie sko­mu­ni­ko­wa­nej, gło­śnej, ubo­giej w in­fra­struk­tu­rę oko­li­cy.

2. Są­siad i plan za­go­spo­da­ro­wa­nia

Naj­więk­sze stra­ty wy­ni­ka­ją z za­ku­pu nie­ru­cho­mo­ści w miej­scu, któ­re gwał­tow­nie tra­ci na war­to­ści, np. z po­wo­du bu­do­wy tra­sy szyb­kie­go ru­chu. – Tak­że warsz­tat na są­sied­niej dział­ce, oczysz­czal­nia ście­ków czy osie­dle blo­ków tuż przy do­mach jed­no­ro­dzin­nych po­wo­du­ją, że nie­ru­cho­mość tra­ci na war­to­ści – wy­li­cza Ję­drzyń­ski. – Przy­kła­dem in­we­sty­cji, któ­ra ne­ga­tyw­nie wpły­wa na atrak­cyj­ność nie­ru­cho­mo­ści, jest bu­do­wa tra­sy S8. Wła­ści­cie­le miesz­kań i do­mów jed­no­ro­dzin­nych na osie­dlach na sto­łecz­nym Be­mo­wie lub w pod­war­szaw­skich Mar­kach tuż przy po­wsta­ją­cej tra­sie mo­gą mó­wić o nie­uda­nych in­we­sty­cjach w nie­ru­cho­mo­ści. Po­śred­nik Pa­weł Ze­liaś z fir­my Sa­lon­Do­mow.pl przy­zna­je, że ob­niż­ki cen mo­że spo­wo­do­wać np. bu­do­wa spalarni czy lot­ni­ska. In­we­stor ry­zy­ku­je więc, gdy nie ma miej­sco­wych pla­nów za­go­spo­da­ro­wa­nia.

3. Ku­po­wa­nie w hos­sie

Se­ba­stian Ja­nic­ki, dy­rek­tor ds. za­rzą­dza­nia w Uni­ver­sal Pro­per­ty, przy­zna­je, że nie­ru­cho­mo­ści ucho­dzą za bez­piecz­ną lo­ka­tę ka­pi­ta­łu – nie ma tu np. ry­zy­ka kur­so­we­go. Jed­nak, jak mó­wi, mit o nie­moż­no­ści stra­ty na nie­ru­cho­mo­ściach wie­lu do­mo­ro­słych in­we­sto­rów mu­sia­ło oba­lić w cza­sie ostat­nie­go kry­zy­su. – Ku­po­wa­nie nie­ru­cho­mo­ści w okresie bań­ki ce­no­wej, przy udzia­le moc­no ry­zy­kow­nych kre­dy­tów wa­lu­to­wych, ni­czym się nie róż­ni­ło od bra­nia po­życz­ki na za­kup ak­cji w ostat­niej fa­zie hos­sy. I w jed­nym, i w dru­gim przy­pad­ku in­we­sty­cja oka­zy­wa­ła się chy­bio­na.

4. Ja­ka wa­lu­ta kre­dy­tu

We­dług Ja­nic­kie­go przy­kła­dem nie­uda­nej in­we­sty­cji mo­że być miesz­ka­nie na war­szaw­skim Mo­ko­to­wie, któ­re in­we­stor z Ho­lan­dii w 2008 r. ku­pił w sta­nie de­we­lo­per­skim za ok. 13 tys. zł za mkw. – Już wy­koń­czo­ny w wy­so­kim stan­dar­dzie lo­kal w 2011 r. uda­ło się sprze­dać za nie­wie­le po­nad 11 tys. zł za mkw. Nie jest to od­osob­nio­ny przy­pa­dek, kie­dy in­we­sto­rzy z Eu­ro­py po­nie­śli stra­ty na ryn­ku nie­ru­cho­mo­ści w War­sza­wie – pod­kre­śla. – Po­dob­nie po­stą­pi­ło wie­le mło­dych osób, któ­re ma­jąc wy­so­kie za­rob­ki, po­ku­si­ło się o na­by­cie nie­ru­cho­mo­ści za dro­gie kre­dy­ty. Dziś kwo­ta kre­dy­tu we fran­ku prze­kra­cza war­tość nie­ru­cho­mo­ści, a do­cho­dy z naj­mu nie po­kry­wa­ją mie­sięcz­nej ra­ty.