Moda na zielone projekty

Zdaniem Eweliny Gronek, przedstawicielki Vertigo Property Group, dziś deweloperzy około 70 proc. realizowanych projektów ubiegają się o certyfikat, który potwierdzi jego ekologiczność.

– W samej Warszawie w trakcie procesu certyfikacji jest ponad 20 inwestycji – wylicza Ewelina Gronek.

Według firmy DTZ pod koniec 2012 r. zielonym certyfikatem mogło się poszczycić 48 biu- rowców w kraju (420 tys. mkw.). To niewiele, bo całkowita podaż biur w samej Warszawie przekroczyła 4 mln mkw.

Dobry marketing

Choć najwięcej zielonych budynków powstaje w stolicy, ekotrend w biurach widać w innych dużych miastach.

–  Energooszczędne projekty powstają, i z powodzeniem znajdują najemców, również we Wrocławiu, Poznaniu czy Katowicach – wylicza Dominika Nowakowska ze spółki Liebrecht & wooD.

Przykładowo Echo Investment, Ghelamco, Skanska, SwedeCenter – budujące w Warszawie i miastach regionalnych – pozyskują certyfikaty dla wszystkich swoich biurowców.

– Lokalne spółki deweloperskie, jak np. Grupa Buma w Krakowie, Allcon i Torus w Trójmieście, realizują już projekty z zielonym certyfikatem, a w planach mają biurowce budowane zgodnie z ideą zrównoważonego rozwoju – zauważają przedstawiciele firmy Savills.

Polskie biurowce są zwykle poddawane certyfikacji według angielskiego systemu BREEAM lub amerykańskiego LEED.

– Systemy te zapewniają precyzyjne i jednakowe kryteria oceny nieruchomości pod kątem jej oddziaływania na środowisko naturalne – wyjaśnia Regina Gul z Jones Lang LaSalle.

W Europie pojawiają się jeszcze dwa inne systemy certyfikacji – francuski FGBC lub niemiecki DGNB.

– Choć są one popularne w krajach swojego pochodzenia, to u nas nie znajdują zwolenników – zauważa Jakub Tomczyk z firmy Savills.

Biurowce są jednocześnie oceniane, w jakim stopniu zapewniają komfort zdrowia najemców, w jakiej znajdują się lokalizacji, czy są blisko czy daleko komunikacji miejskiej oraz czy deweloper optymalnie wykorzystał teren.

– Sama certyfikacja może przebiegać dwojako. Zielone świadectwo można otrzymać już w fazie projektowania, tzw. certyfikat interim, a potem dostać potwierdzenie po zakończeniu prac budowlanych certyfikatem finalnym. Można też, pomijając etap interim, wnioskować o certyfikat finalny, gdy inwestycja jest już zakończona – tłumaczy Jarosław Zagórski z deweloperskiej spółki Ghelamco Poland.

Jak dodaje Ewelina Gronek, certyfikaty są bardzo dobrym narzędziem marketingowym, przy czym wciąż większe znaczenie dla najemców mają czynsz, lokalizacja i standard budynków.

– Ale biurowce z certyfikatem uzyskują najwyższe stawki czynszowe, ponieważ najczęściej są nowe, dobrze zlokalizowane i wysokiej jakości – zaznacza Ewelina Gronek.

Duże korporacje

Koszty budowy ekobiurowca, który uzyska certyfikat, są wyższe o 3–7 proc. od realizacji „przeciętnego" projektu. Deweloper czy właściciel obiektu musi przeznaczyć dodatkową sumę dla organizacji certyfikującej. Zapłaci, w zależności od skali projektu i procesu certyfikacji, od kilku do kilkudziesięciu tysięcy euro.

Z drugiej strony, jak zauważa Regina Gul, w naszym kraju można natknąć się na ekobiurowce bez certyfikatów, jak np. energooszczędny budynek w katowickim kompleksie Euro-Centrum.

– Zielone budynki są znacznie chętniej wynajmowane, a przy tym łatwiej przyciągają silne, rozpoznawalne marki, dla których uruchomienie siedziby w certyfikowanym biurowcu jest elementem strategii rozwoju i polityki firmy – zapewnia Regina Gul.

Ekobiurami w naszym kraju początkowo interesowały się głównie duże korporacje oraz międzynarodowi inwestorzy, zwłaszcza ze Stanów Zjednoczonych. Wśród rodzimych firm mody na bycie „eko" jeszcze nie widać. – Polscy najemcy są bardziej oporni w sprawach ekologii. Nadal większe znacznie dla nich ma niższy czynsz niż potencjalne przyszłe oszczędności z tytułu stałych lub niższych kosztów eksploatacyjnych – twierdzi Tomasz Subocz z Savillsa.

Nowe technologie

Inwestorzy wdrażający ekotechnologie stawiają głównie na rozwiązania, które pozwolą na bardziej efektywne i oszczędne ogrzewanie i chłodzenie budynku.

– Coraz częściej deweloperzy wstawiają np. okna ze zwiększonym współczynnikiem przenikania ciepła, zakładają strefowe instalacje umożliwiające najemcom grzanie lub chłodzenie tylko w pomieszczeniach, w których rzeczywiście jest to niezbędne, czy też montują specjalne sufity grzewczo-chłodzące – opowiada Dominika Nowakowska.

W niektórych budynkach są montowane zewnętrzne osłony przeciwsłoneczne regulujące stopień nasłonecznienia wnętrza i zapobiegające jego przegrzewaniu. Coraz częściej energia cieplna jest też czerpana z kolektorów słonecznych.