A.B. – właścicielka lokalu znajdującego się w budynku, gdzie ustanowiona jest wspólnota mieszkaniowa – wystąpiła do sądu z pozwem o uchylenie bądź stwierdzenie nieważności uchwały tej wspólnoty. W kwestionowanej uchwale pozbawiono ją prawa korzystania z miejsca parkingowego na podwórzu nieruchomości i postanowiono, że z miejsc postojowych będą korzystać wszyscy współwłaściciele.
Kobieta podała, że w 2006 roku została zawarta w formie aktu notarialnego umowa o podział do korzystania nieruchomości wspólnej, w ten sposób, że - między innymi - każdocześni właściciele lokalu mają prawo korzystać na zasadzie wyłączności ze znajdującego się na podwórcu nieruchomości miejsca parkingowego. Przyjęty sposób zarządu i podział do korzystania miał być wiążący dla kolejnych nabywców wyodrębnianych lokali. W 2013 roku A.B. nabyła lokal wraz z prawem do korzystania z lokalu.
Jej zdaniem zaskarżona uchwała naruszyła przepisy prawa, umowę właścicieli lokali i jej interesy. Wskazała, iż postanowienia umowy o podział do używania nie mogą być zmienione uchwałami podejmowanymi przez właścicieli lokali większością głosów, ale poprzez zmianę umowy dokonaną przez wszystkich właściciel lokali. Dodała, że nabyła lokal ze świadomością przysługującego jej prawa do korzystania z miejsca postojowego i pozbawienie tego miejsca stanowi dla niej realną stratę.
Wspólnota broniła się, zarzucając, że sprzeczne z art. 206 Kodeksu cywilnego jest korzystanie z miejsca parkingowego przez jednego ze współwłaścicieli. Wspólnota zaprzeczyła aby zaskarżona uchwała ingerowała w podział w sposób zarezerwowany jedynie dla formy aktu notarialnego. Podniosła jednocześnie, że powódce jako właścicielce lokalu przysługuje również miejsce w garażu podziemnym i garaż na 2 samochody.
Rozpatrujący pozew Sąd Okręgowy w Krakowie (sygn. I C 1279/13) przyznał, iż co prawda zaskarżona uchwała była dla powódki niekorzystna, ponieważ ograniczała jej uprawnienia do korzystania z nieruchomości wspólnej, ale jednocześnie przypomniał, iż jako interesy właściciela w rozumieniu art. 25 ustawy o własności lokali należy rozumieć obiektywnie godne ochrony interesy właściciela oceniane przy uwzględnieniu interesów pozostałych właścicieli lokali i zasad współżycia społecznego.
