Rzecznik praw obywatelskich skierował do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o stwierdzenie niezgodności z konstytucją art. 3a ustawy o transporcie kolejowym. Z badanych przez niego spraw wynika problem dostosowania stacji, peronów i taboru kolejowego do potrzeb niepełnosprawnych.
Wspomniany przepis ustawy wyłączył stosowanie art. 21 ust. 1 unijnego rozporządzenia 1371/2007/WE do miejskich, podmiejskich i regionalnych przewozów kolejowych. Tymczasem uregulowanie to nakłada na przedsiębiorstwa kolejowe i zarządców stacji obowiązek zapewnienia dostępu osobom mającym trudności w poruszaniu się. Obecnie zatem polskie przepisy muszą zapewnić tylko pomoc personelu stacji (jeżeli w ogóle taki jest).
Ustawodawca nie określił też, do kiedy takie ograniczenie stosowania unijnego rozporządzenia ma obowiązywać, a to sprawia, że nie ma przymusu modernizacji stacji i taboru. Taką zaś datę – zdaniem rzecznika – przepis powinien przewidywać.
Według rzecznika wszyscy obywatele powinni mieć równy dostęp do transportu kolejowego. Obowiązek taki nakłada na władzę publiczną zarówno konstytucja, jak i ratyfikowana w tym roku przez Polskę konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych.
Z tych powodów rzecznik postanowił wspomniany przepis – w zakresie, w jakim wyłącza stosowanie art. 21 unijnego rozporządzenia – zaskarżyć do Trybunału Konstytucyjnego.