Rzecznik praw obywatelskich skierował do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o stwierdzenie niezgodności z konstytucją art. 3a ustawy o transporcie kolejowym. Z badanych przez niego spraw wynika problem dostosowania stacji, peronów i taboru kolejowego do potrzeb niepełnosprawnych.

Wspomniany przepis  ustawy wyłączył stosowanie art. 21 ust. 1 unijnego rozporządzenia 1371/2007/WE  do miejskich, podmiejskich i regionalnych przewozów kolejowych. Tymczasem uregulowanie  to nakłada na przedsiębiorstwa kolejowe i zarządców stacji obowiązek zapewnienia  dostępu osobom mającym trudności w poruszaniu się. Obecnie zatem polskie przepisy   muszą zapewnić tylko pomoc personelu stacji (jeżeli w ogóle taki jest).

Ustawodawca nie określił też, do kiedy takie ograniczenie stosowania unijnego rozporządzenia ma obowiązywać, a to sprawia, że nie ma przymusu modernizacji  stacji i taboru. Taką zaś datę – zdaniem rzecznika  – przepis powinien przewidywać.

Według rzecznika wszyscy obywatele powinni mieć równy dostęp do transportu kolejowego. Obowiązek taki nakłada na władzę publiczną zarówno konstytucja, jak i ratyfikowana w tym roku przez Polskę konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych.

Z tych powodów rzecznik postanowił wspomniany przepis – w zakresie, w jakim wyłącza  stosowanie art. 21 unijnego rozporządzenia – zaskarżyć do Trybunału Konstytucyjnego.