Irlandzkie wiklinowe pułapki nie są najstarszymi zabytkami tego rodzaju. Pozostałości pułapek starszych o tysiąclecie, sprzed 7500 lat, odkryli nad rzeką Dubną pod Moskwą, na stanowisku Zamostoje 2, archeolodzy z Hiszpańskiego Narodowego Ośrodka Badawczego, zespołem kierował dr Ignacio Clemente. Nad Dubną archeolodzy odkopali dwie duże pułapki na ryby – konstrukcje te były zrobione z gałęzi sosnowych i koszy wiklinowych, utrzymywano je w wodzie w odpowiedniej pozycji za pomocą sznurów.
Na stanowisku Zamostoje 2, podobnie jak w Dublinie nad rzeką Liffey, warunki sprzyjają przetrwaniu przedmiotów z materiałów organicznych. Dzięki temu zachowały się tam ostrza do sprawiania ryb z żeber łosia, kościane haczyki, harpuny, igły do splatania i naprawiania sieci, pływaki z drewna i kory oraz ciężarki do sieci. Zachowały się także fragmenty samych sieci z włókien roślinnych.
Cały rok na miejscu
Sprzęt rybacki odkopany w Zamostoje 2 wskazuje, że społeczności epoki kamienia były wyżej rozwinięte, niż dotychczas sądzono, pod względem materialnym i społecznym, rybołówstwo z pułapkami wymagało zorganizowanej współpracy. Gospodarka tych ludzi była świetnie dostosowana do pór roku, mieli urozmaicony jadłospis, nie cierpieli głodu.
Dzięki zachowanym szczątkom organicznym (ości, wnętrzności ryb, zwierzęce kości, odchody ludzkie) badacze ustalili, że głównymi porami polowania była zima i lato, natomiast czasem połowów była wiosna i początek lata; koniec lata i jesień sprzyjała zbieraniu runa leśnego.
Przypływ i odpływ
– Sądziliśmy, że ludzie w tamtej epoce zatrzymywali się tylko w sezonowych obozowiskach. Jednak grupy żyjące nad Dubną zajmowały to miejsce praktycznie przez cały rok. W ich zajęciach rybołówstwo zajmowało miejsce szczególne, ryby były łatwe do konserwowania i przechowywania, suszono je i wędzono. Zestaw narzędzi świadczy o tym, że stosowano różne, skomplikowane techniki połowu – wyjaśnia dr Ignacio Clemente.
Równie dawne ślady połowu ryb i skorupiaków odkryli francuscy archeolodzy z Uniwersytetu w Rennes. Zespół, którym kierują Marie Yvonne Daire oraz Loic Langouet, zlokalizował wzdłuż wybrzeży Bretanii, na odcinku 1700 kilometrów, 600 kamiennych tam-pułapek na ryby i kraby. Prawdopodobnie istniały także podobne konstrukcje drewniane, ale zostały rozbite i zniszczone przez fale.