W naszej strefie czasowej (zimą obowiązuje u nas czas środkowoeuropejski standardowy – CET) grudniowa pełnia nastąpi o godz. 10:02, ale z oczywistych względów pełnia będzie najlepiej widoczna po zmroku.
Pełnia Księżyca: Co to za zjawisko?
Przypomnijmy: to, w jakiej fazie znajduje się Księżyc, zależy od tego, którą jego część widoczną z Ziemi oświetla Słońce. Z pełnią mamy do czynienia wtedy, gdy Księżyc znajduje się w opozycji do Słońca, czyli oba ciała niebieskie znajdują się po przeciwnych stronach Ziemi. Wówczas nasz satelita osiąga maksimum oświetlenia. Wyróżnia się cztery fazy Księżyca: nów (obszar Księżyca zwrócony do Ziemi nie jest oświetlony), pierwsza kwadra, pełnia i ostatnia kwadra.
Zimny Księżyc. Skąd wzięła się ta nazwa?
Zimny Księżyc to nazwa grudniowej pełni Księżyca, która wiąże się z faktem coraz chłodniejszych, zimowych dni. Używali jej rdzenni mieszkańcy Ameryki Północnej. Nie jest to jedyna nazwa dla pełni Księżyca wywodząca się z tej tradycji. W sierpniu mamy np. Pełnię Księżyca Jesiotrów, we wrześniu – Księżyc Kukurydziany.
Czytaj więcej
Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba pierwszy raz „zważył” galaktykę, która powstała około 600 mln lat po Wielkim Wybuchu. Ma ona masę porównywalną do masy Drogi Mlecznej, gdy ta była w podobnej fazie rozwoju.
Gordon Johnston, emerytowany pracownik NASA w artykule dla portalu science.nasa.gov przypomina, w jaki sposób te dawne indiańskie nazwy przetrwały do dziś. „Almanach rolników stanu Maine” („The Maine Farmers' Almanack”) zaczął publikować indiańskie nazwy pełni Księżyca w latach trzydziestych XX wieku. Z biegiem czasu nazwy te stały się powszechnie znane i używane. Według tego almanachu pełnia Księżyca w grudniu to Zimny Księżyc (ze względu na długie, zimne noce). Inne nazwy to Mroźny Księżyc (od przymrozków w miarę zbliżania się zimy) lub Zimowy Księżyc” – czytamy.
