Obliczana będzie wyłącznie za okres służby i okresy równorzędne ze służbą. Podstawę emerytury będzie stanowiło średnie uposażenie należne przez okres kolejnych dziesięciu lat kalendarzowych wybranych przez funkcjonariusza. Jeżeli nie wskaże takiego okresu, to do obliczenia podstawy wymiaru przyjmie się okres kolejnych dziesięciu lat kalendarzowych poprzedzających rok zwolnienia ze służby.
Za uposażenie należne przyjmuje się uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym i nagrodą roczną, należne funkcjonariuszowi stosownie do przepisów o uposażeniu i nagrodach funkcjonariuszy.
W celu obliczenia podstawy wymiaru emerytury należy z wybranych kolejnych dziesięciu lat kalendarzowych:
> obliczyć roczne kwoty uposażeń (sumy uposażeń za 12 miesięcy) należne funkcjonariuszowi (oddzielnie za każdy rok) z wybranego dziesięcioletniego okresu służby,
> obliczyć dziesięć wskaźników (za każdy rok kalendarzowy oddzielnie, wyrażonych w procentach z zaokrągleniem do setnych części) stanowiących odpowiednio stosunek rocznej kwoty (suma z 12 miesięcy) uposażenia funkcjonariusza do rocznej kwoty (suma z 12 miesięcy) przeciętnego uposażenia obowiązującego odpowiednio w tym samym roku kalendarzowym, z którego obliczono roczne uposażenie,
