[wyimek][b]Chcę się zakochać, pójść na spacer, napić się piwa w lokalu, odwiedzić moją wystraszoną matkę. Kurczę, mam dopiero 28 lat! – mówi włoski pisarz Roberto Saviano, który właśnie usłyszał, że nie doczeka Bożego Narodzenia. Bossom podziemnego świata nie spodobała się bowiem jego książka „Gomorra". [link=http://www.rp.pl/artykul/9148,215773_Reportaz__ktory_rozwscieczyl_neapolitanska_mafie_.html" "target=_blank]Czytaj więcej[/link][/b][/wyimek]
[b] 1. Salman Rushdie (ur. 1947)[/b] - brytyjski prozaik hinduskiego pochodzenia, autor wydanych w 1988 r. „Szatańskich wersetów”. Za tę książkę ajatollah Chomeini obłożył go fatwą, która nakazuje każdemu wiernemu muzułmaninowi zabicie pisarza. W 1991 r. zamordowano japońskiego tłumacza powieści. Zamach przeżyli autor przekładu książki na włoski i jej norweski wydawca. Podczas pobytu w Polsce Rushdi tak odniósł się do sprawy fatwy: — Oczywiście lepiej, żeby nikt nie skazywał was na śmierć, niemniej pragnę zauważyć, że to Chomeini przeniósł się na tamten świat, a nie ja. Tak więc lepiej nie zadzierajcie z powieściopisarzami!
[b] 2. Naguib Mahfouz (1911 - 2006)[/b] - egipski powieściopisarz, laureat literackiej nagrody Nobla. Choć uważał, że „Sztańskie wersety” obrażają islam, bronił Rushdiego i jego prawa do swobodnej wypowiedzi. Gdy Chomeini ogłosił fatwę, Mahfouz nazwał go terrorystą. Wobec licznych gróźb pozbawienia życia, Mahfouzowi przydzielono policyjną ochronę. Pomimo tego w 1994 r. islamskim fanatykom niemal udało się pozbawić pisarza życia. Na Mahfouza napadnięto przed jego kairskim domem. Został pchnięty nożem w szyję. Przeżył, ale prawa ręka pozostała sparaliżowana.
[b]3. Hrant Dink (1954 - 2007)[/b] - turecki dziennikarz, redaktor naczelny i felietonista dwujęzycznego tygodnika „Agos”. Wielokrotnie bronił praw mniejszości etnicznych, pisał o ludobójstwie Ormian, które Turcja kwestionuje. Obawiał się o swoje życie. Wiedział, że uznano go za wroga Turków i dlatego zwrócił się do władz o przydzielenie ochrony. Spotkał się z odmową. „Pamięć mojego komputera jest pełna zdań nienawiści i pogróżek” - napisał. Został zastrzelony w biały dzień na jednej z zatłoczonych ulic Stambułu. Wkrótce potem policja zatrzymała mordercę Dinka - kilkunastoletniego Oguna Samasta. O tym, że zabójcą może być Samast, powiadomił policję jego ojciec. Zobaczył bowiem w telewizji zdjęcia mordercy, wykonane przez kamerę systemu bezpieczeństwa.
[b] 4. Orhan Pamuk (ur.1952)[/b] - turecki prozaik, laureat literackiej nagrody Nobla. W wywiadzie prasowym udzielonym w 2005 r. szwajcarskiemu dziennikowi „Tages Anzeiger” mówił o ludobójstwie dokonanym podczas pierwszej wojny światowej na ludności ormiańskiej w Turcji. Wypowiedź ta wzbudziła wściekłość niektórych rodaków pisarza. Kilkakrotnie grożono mu śmiercią. W styczniu 2007 r. nacjonalista oskarżony o zlecenie morderstwa dziennikarza Hranta Dinka w drodze do sądu wołał: „Niech Pamuk ma oczy szeroko otwarte!”. W tej sytuacji pisarz odwołał planowaną podróż do Niemiec. Rok później tureckie służby specjalne zatrzymały 33 członków ultranacjonalistycznej organizacji, w tym byłych oficerów. Planowali serię ataków bombowych i zamachów. W ten sposób zamierzali wywołać w kraju chaos, by doprowadzić do przewrotu wojskowego w 2009 r. Jeden z aresztowanych oficerów miał już wręczyć płatnemu zabójcy listę ofiar, na której znajdował się noblista. Niedoszłego zabójcę także zatrzymano.
